مقایسه براهین تقسیم‌ناپذیری نفس و معلومات ذهنی در فلسفه غرب و فلسفه اسلامی و پاسخ اشکالات فیزیکالیست‌‌‌‌ها

از مهم‌ترین براهینی که بر تجرد نفس انسانی در فلسفه غرب و فلسفه اسلامی آورده شده، برهان تقسیم‌ناپذیری نفس و حالات ذهنی است. معروف‌ترین کسی که در فلسفه غرب از این برهان استفاده کرد دکارت بود. بعد از دکارت، این براهین مورد مناقشاتی قرار گرفت و اعتبارشان زیر سوال رفت. در فلسفه اسلامی هم از این سنخ براهین، به‌عنوان براهین مشهور تجرد نفس یاد می‌شود. در فلسفه اسلامی هم اشکالاتی به آنها وارد شده است، اما فضای غالب، اعتبارشان است. در این مقاله سعی داریم ابتدا به تقریر این براهین پرداخته و سپس پنج اشکالی که از طرف فلاسفه ذهن و فلاسفه مسلمان به آنها وارد شده را جواب دهیم. این پژوهش با روش کتابخانه‌ای  و با کمک گرفتن از توصیف و تحلیل و نقد، سعی می‌کند با رد اشکالاتی که به این برهان وارد است،  اثبات کند که «برهان تقسیم‌ناپذیری نفس و حالات ذهنی» برهانی معتبر است و می‌توان از آن برای تجرد نفس انسانی استفاده کرد.

A Comparison Between Arguments from Indivisibility of the Soul and Mental Knowledge in Western and Islamic schools of Philosophy and Answers to the objections of Physicalists

From among arguments for the incorporeality of the soul both in Western and Islamic schools of philosophy is that from indivisibility of the soul and mental states. Descartes is the most celebrated one who made use of this argument in the Western philosophy. After Descartes, this argument was undermined by criticisms leveled at it. In the Islamic philosophy, this sort of argument is referred to as the demonstration for the incorporeality of the soul, too. A few objections have been leveled at it; it is mostly assumed valid, though.In his essay, the author tries first to give an account of the argument and then to answer the five objections raised by philosophers of mind and Muslim philosophers. Having adopted libraryreference method and through description and analysis, he tries to clear those objections showing that the argument is valid and thus succeed in proving that the soul is incorporeal.