معنای زندگی از دیدگاه ویلیام جیمز

این تحقیق به توضیح معنای زندگی از دیدگاه ویلیام جیمز می‌پردازد. رویکرد این تحقیق، فلسفی بوده و در آن با به‌کار گیری روش تحلیلی توصیفی مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای، دیدگاه جیمز در خصوص معنای زندگی مورد بررسی قرار گرفته است. در تبیین معنای مورد نظر از معنای زندگی توضیح داده شده است که مراد از معنای زندگی، هدف زندگی و مراد از هدف زندگی نیز سعادت و نیک‌بختی‌ست. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که از میان رویکردهای عمده در بحث معنای زندگی، ره‌یافت جیمز به بحث معنای زندگی، ره‌یافت انسان‌محور است و از دیدگاه او، سعادت به‌مثابه هدف بنیادین و معنابخش زندگی انسان مطرح است. جیمز براساس اصول نسبیت، «سودمندی، اراده معطوف به باور و حق باور داشتن» معنا و سعادت را امر غیر عینی، نسبی و قابل جعل می‌داند. از دیدگاه او هر انسانی این معنا را بر اساس اراده و باور خود تعریف و جعل کرده و با تلاش خود تحقق می‌بخشد. در پایان این تحقیق، ضعف مبانی فلسفی جیمز و عدم انسجام منطقی دیدگاه او در باب معنای زندگی مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته است.

William James on the Meaning of Life

In what follows, the authors have dealt with William James on the meaning of life. Their approach is philosophical and their method is descriptiveanalytic based on library references. By the meaning of life, they mean the aim of life i.e. happiness and good ending. Findings of the research show that James approach, from among many, is humanistic; namely, in his view, happiness is taken into consideration as a fundamental aim carrying the meaning of life for man. According to the principles of relativity, utility, will to believe, and the right of belief, James goes to hold that meaning and happiness are two things noneconcrete, relative, and might be made. Everybody, he says, can define and produce this meaning as per his own will and belief and makes it real in his life. The article ends with the examination of James’s view, the illfounded principles and lack of logical coherence in his theory of the meaning of life.