بررسی تطبیقی رابطه مردم‌سالاری و صلح از منظر علامه طباطبایی و کانت

پرسش اصلی این تحقیق عبارت است از: «وجوه شباهت و تفاوت دیدگاه کانت و علامه طباطبایی در مورد رابطه صلح و مردم‌سالاری چیست؟». در این تحقیق که هدف آن ارائه بحثی تطبیقی میان اندیشه سیاسی کانت و علامه طباطبایی بوده، با استفاده از روش تحلیلی عقلی  به بررسی این فرضیه پرداخته شده است که هر دو متفکّر رابطه ضروری میان مردم‌سالاری و صلح پایدار قائل نیستند. بر اساس یافته‌های تحقیق، دیدگاه کانت و دیدگاه علامه طباطبایی درباره رابطه صلح و مردم‌سالاری، در این موارد به یکدیگر شباهت دارد: استفاده از روش تحلیلی عقلی، نگرش نظام‌مند و جامع به مساله، تکاملی شمردن زندگی انسان و هدف شمردن دست‌یابی به صلح در این فرآیند تکاملی، قانون‌مند دانستن نظام جهان و تحلیل رفتار انسان‌ها بر پایه استخدام. دیدگاه این دو متفکّر از این جهات با یکدیگر تفاوت دارد: ایده‌آلیست بودن کانت در مقابل رئالیست بودن علامه طباطبایی، تضادّگرا بودن کانت در مقابل وفاق‌گرا بودن علامه طباطبایی، انسان‌محور بودن کانت در مقابل خدامحور بودن علامه طباطبایی، قانون‌مدار بودن کانت در مقابل شریعت‌مدار بودن علامه طباطبایی، هدف غایی بودن صلح در نظر کانت و هدف واسطه‌ای بودن صلح در نظر علامه طباطبایی

A Comparative Study of the tie between Democracy and Peace in Allamah Tabatabaii and Kant’s points of View

The main question of this research is: “What are the similarities and dissimilarities of Allamah Tabatabaii and Kant’s points of view on the tie between democracy and peace?” The method adopted for the study of their political thought is rationalanalytic. The research deals with the idea that both thinkers do not believe in the necessary tie between democracy and perpetual peace. According to the findings, their views on the issue are similar: their use of rationalanalytic method, their systematic and comprehensive attitude to the issue, that man’s course of life is evolutionary and aims to promote peace, that the system of world is regulated, and the analysis of man’s behavior as per employment. Their dissimilar views are: that Kant is idealist but Allamah is realist, that Kant sides with opposition but Allamah with compatibility, that Kant is humanist but Allamah is theocentric, that Kant deals with positive laws but Allamah with divine laws, and that peace for Kant is the final aim but for Allamah is an intermediate aim.