برتری و مزایای برهان صدیقین در میان براهین اثبات وجود خدا

یکی از عمده‌ترین مسائل فلسفی، اثبات وجود خداست. طبیعی‌دانان، متکلمان و فیلسوفان به اثبات خدا اهتمام داشته‌اند. اما فیلسوفان طراز اولی مانند فارابی، ابن‌سینا، محقق طوسی و ملاصدرا و اتباع او با تاملات دقیق‌ برهان طبیعی‌دانان از طریق حرکت، یا متکلمان از طریق حدوث عالَم و حتی برهان فیلسوفان از طریق امکان را هر چند معتبر می‌دانند، اما معتقدند که واقعاً هلیه بسیطه وجود خدا را اثبات نمی‌کنند، مگر بالعرض؛ چرا که این دسته براهین، محدودیت روشی و محدودیت یقین موقت دارند و نیز در احوال ممکن و در وجود نعتی خدا نه وجود نفسی او متوقف می‌گردند و ضرورت ازلی و در نهایت هلیه بسیطه واجب را اثبات نمی‌کنند. اما برهان صدیقین این محدودیت‌های پنج‌گانه را ندارد. ابن‌سینا اولین تقریر صدیقین را ارائه کرده که به اعتقاد ملاصدرا حد نصاب صدیقین را ندارد. ملاصدرا برهان دیگری اقامه کرده و نشان داده است که از این برهان علم به وجود خدا از طریق خود خداست. اما علامه طباطبایی تقریر دیگری از برهان صدیقین را ارائه داده که در آن حتی واقعیت به غنی و فقیر تقسیم نمی‌شود و درعین‌حال وجود نفسی واجب به ضرورت ازلی اثبات می‌شود.

Priority of the Proof of the Truthfuls over all others for the Existence of Allah

One of the most important issues of philosophy is to prove the existence of Allah. Naturalist philosophers, theologians and metaphysicians have since long been trying to prove the existence of Allah. The topclass philosophers such as Farabi,  Ibn Sina, alTusi, Mulla Sadra and his followers have considered each of the physicotheological arguments of motion, that of theologians from the temporal world and that of philosophers from contingency valid arguments; nonetheless, they hold that those arguments fail to prove the simple whetherness (whether He exists) unless through something else. Since they suffer from some limitations of method or that of provisional certainty they cannot pass through the position of contingent things or that of His existence as a description rather than His selfsubsisting existence this type of arguments fail to prove His eternal necessity and at last His simple whetherness. However, the Proof of the Truthfuls comes free from those five limitations.    Ibn Sina has suggested the first account of the Truthfuls Proof which Mulla Sadra holds does not meet the required standard. Mulla Sadra has suggested a different account of such a proof by which we come to know the existence of Allah through Allah Himself. Allamah Tabatabaei has proposed another account of such a proof in which no classification into the rich and the poor is mentioned, and still it proves the selfsubsisting existence of Allah through the modality of eternal necessity (which is far above essential necessity) .