رویکرد سوبژکتیو به قانون در فلسفه ی کانت

قانون مفهومی است که در تفکر غرب سابقه دیرینه دارد و از دوره باستان تا دوره مدرن، تحت تطورات فکری فرهنگیِ واقع در عالم غرب، همیشه اهمیت و محوریت خود را حفظ کرده است. در اندیشه مدرن ذیل تغییر بنیادینی که در نسبت انسان مدرن با عالم اتفاق افتاد، قانون نیز با این تحول همراه بود؛ به‌‌گونه‌ای‌که سوژه، بنیاد عالم و هر چه غیر آن، ابژه این سوژه تلقی گردید و قانون نیز در این تضایف، معنای متفاوتی از قبل به خود گرفت. کانت به عنوان بزرگ‌‌ترین فیلسوف اندیشه مدرن، بهتر از هر کس مفهوم قانون مدرن را ذیل این نسبت سوبژکتیو با عالم ترسیم نموده است. در تلقی کانت، عقل عملی با قانون سوبژکتیو خود، اراده را متعین می‌کند و لذا این عقل، خودتعین‏بخش و خودقانون‌گذار است و این خودتعین‏بخشی، عین مفهوم آزادی در تلقی مدرن است. بنابراین، قانون مدرن خودآیین بوده، عقل در صدور قانون عملی لازم است صرفاً خود (سوژه) را مفروض بگیرد. این تلقی از قانون با مفهوم عرفی امروزین جامعه حقوقی ما از قانون کاملاً متفاوت است و بازگشایی آن در فهم نسبت ما و قانون مدرن، به‌ویژه در تعیین جایگاه قانون در یک زمینه فکر دینی حایز اهمیت است

The Subjective approach to law in the philosophy of Kant

Law is a concept that has a long history in western thought. Even with all of the intellectualcultural upheavals that have taken place in the western world from ancient times till the modern era, it has always retained its importance and centrality [in the totality of knowledge]. In modern thought, law changed along with the fundamental changes that occurred in the relation between modern man and the world. This was such that the subject became the foundation of the world and everything else became the object of this subject. In this relation, law took on a new meaning. Better than anyone, Kant, one of the greatest philosophers of modern thought, depicted the concept of modern law under the topic of the relation of the subject with the world. According to Kant, with its subjective law, the practical intellect delineates the will. Thus, the intellect delineates and legislates. This delineation is the very concept of freedom in the modern interpretation of this term. Therefore, modern law is autonomous. In the creation of the practical law, it is necessary for the intellect to assume its existence. This understanding of the law is completely different from the common meaning of the term that is popular in our legal circles today. An analysis of it is important in the understanding of our relation with modern law, especially in the delineation of the place of law in foundations of religious thought.