سنجش شناخت در محتوای موسیقی در نظام معرفت‌شناسی حکمت متعالیه

محتوای موسیقی از آن ‌جهت‌ که صرفاً بیانگر عواطف و احساسات انسانی است، چیزی بیش از یک احساس عاطفی در نفس مخاطب به وجود نمی‏آورد. بنابراین، واقعیتی که موسیقی ما را با آن مواجه می‌کند، همان انفعال عاطفی است؛ نه چیزی بیش و نه چیزی کمتر. ازآنجاکه این قسم مُدرَکات، در شمار مُدرَکات حضوری نفس انسانی است، متصف به کذب نمی‏شود؛ اما ازآنجاکه بر مبنای هستی‌شناختی حکمت متعالیه، تشکیک مراتب بر همه مراتب وجود حکم‏فرماست، می‌توان به تناسب تکامل‏یافتگی هر نفس، محتوای موسیقی منبعث از آن نفس را، متصف به وصف «عالی» و «دانی» دانست. ازاین‌رو، هرچه میزان اتصاف نفس به اوصاف امکانی و حدود ماهوی کمتر باشد، انفعالات ایجادشده در آن نیز عالی‏تر خواهد بود. این مقاله درصدد است که «ملاک شناخت» و «معیار شناخت» را در محتوای موسیقی بر مبنای معرفت‌شناختی حکمت متعالیه مورد بررسی و تفصیل قرار دهد.

An evaluation of knowledge in Musical Notes on Sadrian Epistemological Grounds

Given the fact that musical notes reflect but only human emotions they do not produce anything other than emotions. Thus the only thing that is produced by music is emotions nothing more. Since such perceptions are among human presentational perceptions they cannot be described as [true or] false. However, since gradation in transcendental theosophy includes all levels of existence musical notes vary from high to low depending on the level of the perfection of the soul that produces them. Hence the freer a soul from possible qualities and limits the deeper its impressions. This article aims to evaluate the criterion of knowledge in musical notes on the basis of Sadrian epistemology.