بررسی اثر محافظتی ویتامین c بر شکستگی dna در سلول‌های آبشش و کبد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (oncorhynchus mykiss) در مواجهه با غلظت‌های مختلف نانوذره اکسید روی (zno)

این مطالعه به بررسی اثر آلاینده نوظهور نانوذره اکسید روی (zno) بر روی بافت کبد و آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) و به دنبال آن بررسی اثر ایمنی ویتامین c بر شکستگی dna پس از اعمال نانوذره پرداخته است. برای این منظور از ترکیب سطوح مختلف نانوذره روی (0، 40 و 80 میلی گرم در لیتر) و ویتامینc  (0، 400 و 800 میلی گرم در کیلوگرم) استفاده شد (9 تیمار هر یک با سه تکرار) و ماهیان با میانگین وزنی 10±170 گرم به مدت 10 روز تحت تیمار با جیره‌های آزمایشی قرار گرفتند. نمونه گیری در روزهای پنجم و دهم آزمایش از بافت کبد و آبشش صورت گرفت. نمونه های مورد نظر پس از جداسازی در میکروتیوپ های حاوی الکل %96 نگهداری شدند. استخراج dna به روش شکستگی dna با الکتروفورز انجام گرفت، سپس با ژل الکتروفورز اجرا شد و در پایان با دستگاه ژل‌داک عکس‌برداری شد. درصد شکستگیdna  با استفاده از میانگین وزنی تعیین شد. بر طبق نتایج، اثر غلظت zno و ویتامین c و اثر متقابل زمان غلظت بر روی سطح آسیب dna در بافت کبد و آبشش بین تیمارهای مختلف کاملا معنی دار بود. بیشترین آسیب در بافت کبد و آبشش در غلظت80 میلی گرم بر لیتر نانوذره اکسید روی در روز پنجم مشاهده شد. همچنین در هر دو بافت در روز دهم میزان شکستگی dna کاهش یافت. به علاوه، حضور ویتامین c موجب کاهش شکستگی dna شد.