غیرفعال‌سازی ویروس Rhabdovirus Carpio (ویروس ویرمی بهاره کپور) با استفاده از نانوذرات نقره در سلول‌های رده Epc

در میان عوامل بیماری‌زای آبزیان، نقش ویروس‌ها از همه بارزتر بوده، خسارات وارده به علت درمان‌ناپذیری، سرایت‌پذیری شدید و تشخیص دشوار مهم‌تر از سایر عوامل بیماری‌زا  است. در این مطالعه اثر ضدویروسی نانوذرات نقره بر ویروس rhabdovirus carpio، عامل ویرمی بهاره کپور (svcv)، از طریق مواجه‌سازی سلول‌هایepc  آلوده به ویروس با نانوذرات نقره بررسی شد. در ابتدا سمیت سلولی نانوذرات نقره بر روی تیره سلولی تعیین شد و از غلظت‌های پایین‌تر از غلظت نیمه سمی (cc505/0) برای مواجه‌سازی استفاده شد. مواجه‌سازی سلول‌های آلوده به ویروس با نانوذرات نقره به دو روش تلقیح همزمان و تلقیح با تاخیر چهار ساعته انجام شد. سلول‌های تلقیح شده، به مدت شش روز، از نظر بروز آثار آسیب سلولی و تغییرات جمعیت سلول‌های زنده بررسی شدند. بر اساس نتایج، غلظت نیمه سمی نانوذرات نقره در سلول‌های epc mg/l62 تعیین شد. همچنین، میزان تلفات سلولی در دو تیمار تلقیح همزمان و تاخیری به ترتیب %39 و %26  بود، در حالی که در این مدت %100 سلول‌های شاهد آلوده با ویروس خالص تخریب شدند. بر اساس این مطالعه، نانوذرات نقره در غلظت‌های با سمیت کم از قابلیت مناسبی در غیرفعال‌سازی ویروس ویرمی بهاره کپور برخوردار است و می‌تواند به عنوان یک عامل ضدویروسی در مهار عفونت svcv در آبزی‌پروری مدنظر قرار گیرد.