بهینه‌سازی استفاده از عصاره الکلی جلبک nannochloropsis sp. بر ماندگاری فیله میگوی سفید سرتیز (metapenaeus affinis )

آبزیان پس از صید دستخوش تغییرات شیمیایی، میکروبی و ﺣﺴﻰ می شوند که این تغییرات سبب فاسد شدن آنها و کاهش ماندگاری محصول می شود. هدف از این مطالعه استفاده از پوشش خوراکی کیتوزان حاوی عصاره الکلی جلبک nannochloropsis sp. بر ماندگاری میگو سفید سرتیز (metapenaeus affinis) بود. برای بهینه‌سازی، غلظت های متفاوت عصاره جلبک (0، 1.5 و 3 درصد)، دما (10-، 3- و 4 درجه سانتی گراد) و زمان نگهداری (0، 7 و 15 روز) به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شدند. بر اساس خروجی نرم افزار rsm، 15 تیمار انتخاب و از روش تجزیه و تحلیل واریانس برای تعیین مطلوبیت مدل های به دست آمده استفاده شد. شاخص های پراکسید (pv)، اسید تیوباربیتوریک (tba)، کل بازهای نیتروژنی فرار (tvb-n)، اسیدهای چرب آزاد (ffa)، میزان باکتری های هوازی کل (tvc) و تغییرات رنگ (l*،a* و b*) مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج، میزان شاخص های میکروبی، شیمیایی و رنگ فیله میگو، با افزایش غلظت عصاره جلبک کاهش معنی داری با گروه شاهد داشتند (0.05>p). در روز هفتم و پانزدهم نگهداری، به ترتیب تیمار نهم و دوازدهم با log cfu/g 0.64±3.22 و  log cfu/g0.65±4.60 کمترین بار باکتریایی را نشان دادند (0.05>p). افزایش غلظت عصاره و دما سبب افزایش شاخص های a* و b* و کاهش شاخص رنگ l* شد. درصد چربی و بازده وزن فیله میگو با افزایش غلظت عصاره افزایش معنی داری پیدا کرد (0.05>p). فیله میگو در دمای 10- درجه سانتی‌گراد و غلظت عصاره 3 درصد بر اساس نتایج شاخص های کیفی تا روز پانزدهم نگهداری برای مصرف انسان مطلوب بود. با توجه به f-value، در تمامی شاخص ها، دما در مقایسه با زمان، شاخص تاثیرگذارتری بود. فرمول های پیشنهادی برای هر شاخص ، قادر به بررسی پیشگویی تغییرات کیفی فیله میگوی سفید سرتیز بودند.

optimizing the use of the alcoholic extract of nannochloropsis sp. on the shelf life of metapenaeus affinis fillets

after catching, aquatic animals undergo chemical, microbial and sensory changes, which cause them to spoil and reduce the shelf life of the product. the purpose of this study was to use edible chitosan coating containing the alcoholic extract of nannochloropsis sp. on the shelf life of metapenaeus affinis. for optimization, different concentrations of algae extract (0, 1.5 and 3%), temperature (-10, -3 and 4°c) and storage time (0, 7 and 15 days) were considered as independent variables. based on the output of rsm software, 15 treatments were selected, and variance analysis was used to determine the suitability of the obtained models. peroxide value (pv), thiobarbituric acid (tba), total volatile nitrogen bases (tvb-n), free fatty acids (ffa), total aerobic bacteria (tvc) and color changes (l*, a*and b*) were investigated. based on the results, the amount of microbial, chemical and indicators of shrimp fillet decreased significantly with the increase in the concentration of algae extract compared to the control group (p<0.05). on the seventh and fifteenth days of storage, the ninth and twelfth treatments showed the lowest bacterial load with 3.22±0.64 log cfu/g and 4.60±0.65 log cfu/g (p<0.05). the increase in extract concentration and temperature caused the increase of a* and b* indices and the decrease of l* color index. the percentage of fat and weight yield of shrimp fillet increased significantly with the increase in extract concentration (p<0.05). based on the results of quality indicators, shrimp fillet at -10°c and 3% extract concentration was favorable for human consumption. according to f-value, in all indicators, temperature was more influential compared to time. the proposed formulas for each index were able to predict the quality changes of shrimp fillet.