مطالعه اثر غلظت‌های تحت کشنده علف‌کش پاراکوات بر بافت و شاخص‌های کلیوی ماهی بنی (barbus sharpeyi)

با توجه به حلالیت بالا و استفاده مکرر از پاراکوات مقادیر زیادی از آن می‌تواند از طریق رواناب به آب‌های سطحی نفوذ کند و اثرات مخربی برای موجودات زنده داشته باشد. از این رو، در مطالعه حاضر به بررسی اثرات تحت کشنده پاراکوات بر بافت کلیه و شاخص‌های عملکردی آن شامل کراتینین، اوره و اسید اوریک در ماهی بنی پرداخته شد. تعداد 40 قطعه ماهی بنی در 4 تیمار 0 (شاهد، 0t)، 25 (1t)، 50 (2t) و 75 (3t) درصد غلظت کشنده (به ترتیب 0، 0.38، 0.76 و 1.14 میلی‌گرم در لیتر) پاراکوات تقسیم‌بندی شدند. پس از 96 ساعت مواجهه، نمونه‌برداری از بافت کلیه برای مطالعات بافتی و سرم خون برای بررسی تغییرات شاخص‌های عملکردی کلیه انجام گرفت. صدماتی مانند چروکیدگی گلومرول و توبول‌های کلیوی، پرخونی، تخریب اپیتلیوم توبول‌ها، اتساع فضای ادراری و کاهش قطر لومن توبول‌های ادراری در مواجهه با پاراکوات دیده شد. کراتینین در گروه‌های 2t و 3t و اسید اوریک در گروه 1t نسبت به گروه شاهد تغییرات معنادار نشان داد (0.05>p). پاراکوات با افزایش غلظت، صدمات شدیدتر و گسترده‌تری را در بافت کلیه ایجاد کرد. نتایج نشان دهنده تخریب شدید بافت کلیه در گروه 3t بود که در نتیجه آن کراتینین نیز افزایش نشان داد.

study of sublethal concentrations of paraquat herbicide on tissue and kidney factors of barbus sharpeyi

according to high solubility and frequent use of paraquat, large amounts of it can penetrate into surface waters through runoff and have destructive effects on living organisms. therefore, in the present study, the toxic effects of paraquat on the kidney and the its functional factors, including creatinine, urea, and uric acid, were investigated in benny fish (barbus sharpeyi). 40 benny fish were divided into 4 treatments including 0% (control, t0), 25% (t1), 50% (t2) and 75% (t3) paraquat lethal concentration (0, 0.38, 0.76, and 1.14mg/l, respectively). after 96 hours of exposure, kidney tissue samples were taken for tissue studies and blood serum sampled to check changes in kidney functional factors. injuries such as shriveling of glomerulus and renal tubules, hyperemia, destruction of tubule epithelium, dilation of urinary space and decrease in the lumen diameter of urinary tubules were seen in exposure to paraquat. creatinine in groups t2 and t3 and uric acid in t1 showed significant changes compared to the control group (p<0.05). as the concentration increased, paraquat caused more severe and widespread damage in the kidney. the results showed severe destruction of kidney tissue in the group t3, and as a result, creatinine also increased.