تاثیر حلال‌ بر خواص آنتی‌اکسیدانی جلبک‌های قرمز gracilaria textorri، gracilaria arcuata و leveillea jungermannioides

در مطالعه حاضر تاثیر حلال‎‌های مختلف (متانول 100 درصد، متانول 60 درصد، متانول 20 درصد و آب 100 درصد) در میزان استخراج عصاره و خاصیت آنتی‌اکسیدانی سه گونه از جلبک‎های قرمز سواحل چابهار شامل  gracilaria arcuata، gracilaria textorri و leveillea jungermannioides مورد بررسی قرار گرفت. فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌های مختلف با استفاده از شاخص‎های بازدارندگی رادیکال آزاد dpph، توانایی احیا و جذب آهن سنجیده شد. میزان عصاره در میان جلبک‌های مختلف دارای تفاوت معنی‌داری بود و بالاترین میزان عصاره در حلال متانول 100 درصد در جلبک l. jungermannioides به میزان 6.02 گرم در 100 گرم جلبک به دست آمد (0.05>p). بیشترین خاصیت آنتی‌اکسیدانی با توجه به شاخص‌های مختلف در حلال متانول 60 درصد جلبک g. arcuata مشاهده شد که به میزان قابل توجهی نسبت به دیگر گونه‌ها بالاتر بود (0.05>p). میزان استخراج عصاره و خواص آنتی‌اکسیدانی بسته به نسبت حلال و نوع گونه جلبک تفاوت معنی‌داری در بین تیمارهای مختلف داشت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که جلبک g. arcuata می‎تواند به عنوان منبع بالقوه از آنتی‌اکسیدان‎های طبیعی در نظر گرفته شود.

Effect of solvent on the antioxidant properties of Gracilaria arcuata , Gracilaria textorri and Leveillea jungermannioides

In the present study, effect of different solvents (methanol 100%, methanol 60%, methanol 20% and water 100%) were evaluated on the extract yield and antioxidant properties of three red seaweed species including Gracilaria arcuata, Gracilaria textorri and Leveillea jungermannioides) from Chabahar coasts. Antioxidant activities of different extract were measured by DPPH free radical scavenging activity, reduction power and iron chelating activity methods. There was a significant difference between the extract yield of different seaweed and the highest amount of the extract (6.02g/100g seaweed) was obtained from L. jungermannioides with methanol 100% as solvent. The most antioxidant activities, measured by different assay were observed in methanol 60% extract of G. arcuata which was significantly higher than other species. The amount of the extract and antioxidant properties were significantly different between different treatments depending on the solvent ratio and the type of seaweed species. The results of the present study showed G. arcuata can be considered as potential sources of natural antioxidants.