اثرات سطوح مختلف زئوتن در جیره غذایی بر شاخص‌های رشد، ترکیب بیوشیمیایی لاشه و عملکرد سیستم ایمنی ماهی کپور معمولی انگشت‌قد (cyprinus carpio)

در این مطالعه، تاثیر زئوتن بر شاخص های رشد، ترکیب لاشه و ایمنی کپور معمولی انگشت‌قد بررسی شد. به این ترتیب که 180  قطعه ماهی (میانگین وزن 0.1±20.3 گرم) به طور تصادفی به چهار تیمار تقسیم و به مدت 8 هفته، به ترتیب با جیره های حاوی 0 (تیمار شاهد)، 2، 4 و 8 گرم زئوتن بر کیلو گرم جیره، تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، در تیمارهای 2 و 4 گرم زئوتن میانگین وزن نهایی، ضریب چاقی، کارایی غذایی، ضریب کارایی پروتئین، شاخص کبدی و شاخص احشایی افزایش و fcr کاهش نشان داد (0.05>p). بالاترین میزان رطوبت لاشه و همچنین پایین ترین میزان چربی لاشه مربوط به تیمار های 2 و 4 گرم بود (0.05>p). خاکستر لاشه در تیمار 8 گرم بالاترین میزان را داشت (0.05>p). شاخص های بیوشیمیایی و ایمنی سرم خون، میزان گلوبولین، لیزوزیم، کمپلمان و igm در تیمار 4 گرم به صورت معنادار بالاتر از تیمار شاهد و تیمار 8 گرم بود (0.05>p). کمترین و بیشترین تعداد گلبول‌های سفید به ترتیب در تیمارهای 8 گرم و 2 گرم زئوتن مشاهده شد. بالاترین درصد لنفوسیت و نوتروفیل به ترتیب در تیمارهای 2 گرم و 4 گرم زئوتن دیده شد. در مجموع، زئوتن با سطوح 2 تا 4 گرم بر کیلوگرم  موجب بهبود رشد، کیفیت لاشه و شاخص‌های ایمنی کپور معمولی انگشت‌قد می‌شود.