اثر نوع کارنده و رقم بر یکنواختی سبز‌شدن و عملکرد وش پنبه در استان فارس

استقرار قابل قبول گیاهچه های پنبه در دست یابی به عملکرد مناسب، بسیار مهم می باشد. بنابراین مطالعه مزرعه ای به منظور ارزیابی تاثیر نوع کارنده و رقم بر یکنواختی سبز شدن و استقرار گیاهچه های پنبه انجام شد. این پژوهش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب اجرا شد. کرت های اصلی شامل پنج رقم پنبه: تی دو (v1)، کاریزما (v2)، لیدیا (v3)، ایدیسا (v4)، ب440 (v5) و کرت های فرعی نیز شامل چهار نوع کارنده: خطی کار با شیار باز کن نوع کاردی و چرخ فشارنده مخروطی (p1)، کمبینات با شیار بازکن بشقابی و پوشاننده میله ای (p2)، ردیف کار با شیار باز کن کفشکی و چرخ فشارنده با رویه لاستیکی صاف (p3) وکارنده کشت مستقیم با شیار باز کن دو بشقابی و چرخ فشارنده دوتایی (p4) بود. نتایج نشان داد که نوع رقم و کارنده تاثیر معنی داری بر عمق کاشت، سرعت جوانه زنی، فاصله میان بوته ای، تعداد غوزه و عملکرد وش دارد. استفاده از کارنده p2 موجب افزایش عمق کاشت و کاهش سرعت جوانه زنی به طور متوسط به میزان 5/ 39 و 1/ 52 درصد نسبت به سایر کارنده ها شد. بیشترین و کمترین تعداد غوزه به ترتیب از برهم کنش های p3 × v3 و p2 × v4 مشاهده شد. یافته آشکار ساخت که میزان عملکرد وش متاثر از کارنده های مختلف به صورت p3>p4>p1>p2 بود.. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان می دهد که عمق کاشت، فاصله میان بوته ای و تعداد غوزه، به عنوان برجسته ترین شاخص های کارایی کاشت و مورفولوژیک پنبه شناخته می شوند.