تاثیر آبیاری و سیستم کشت بر پارامترهای مورفولوژیکی و عملکرد دو رقم پنبه

بهینه‌سازی مصرف آب در پنبه یکی از راهکارهای اساسی صرفه جویی در مصرف آب و رسیدن به عملکرد مطلوب می‎باشد. از این‎رو به‌منظور بررسی اثر سیستم کشت و آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیک و عملکرد دو رقم پنبه، آزمایشی در سال 1395 در ایستگاه تحقیقات پنبه‌هاشم آباد گرگان انجام شد. این آزمایش به صورت طرح کرت‎های خرد شده نواری در قالب بلوک های کاملاً تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل میزان آبیاری در 4 سطح (آبیاری بر اساس0, 40, 80 و 120 درصد تبخیراز تشت تبخیر)، رقم در دو سطح (لطیف وگلستان) و سیستم کاشت در دو سطح (نشائی و مستقیم) بود. نتایج آزمایش نشان داد تعداد شاخه رویا و اندازه شاخه زایا از زمین در سیستم کشت نشائی بیشتر از مستقیم بود. با افزایش آب آبیاری، تعداد شاخه زایا، ارتفاع بوته و اندازه شاخه‌های رویا و وزایا بطور معنی‌داری افزایش یافت اما تاثیری بر تعداد شاخه رویا نداشت. رقم لطیف دارای ارتفاع بوته و اندازه شاخه زایا و اندازه شاخه زایا از زمین بیشتری نسبت به رقم گلستان بود اما تعداد شاخه رویا در رقم گلستان بیشتر از رقم لطیف بود. دو رقم پنبه از نظر تعداد شاخه زایا و اندازه شاخه رویا مشابه هم بودند. عملکرد کشت نشائی پنبه نسبت به کشت مستقیم به‎میزان 24% بیشتر بود اما این اختلاف معنی‌دار نبود. عملکرد دو رقم پنبه با هم اختلاف معنی‌دار نداشتند. با افزایش آب آبیاری از دیم تا 80% آب مصرفی، عملکرد افزایش اما در تیمار 120% آب مصرفی، عملکرد کاهش یافت به‎طوری‎که بیشترین عملکرد با 2515 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار 40% آب مصرفی بود که با تیمار 80% اختلاف معنی‌دار نداشت اما با تیمارهای دیم و 120% اختلاف معنی‌دار داشت. اثر متقابل سستم کشت در آبیاری تنها بر ارتفاع بوته و اندازه شاخه زایا معنی‌دار بود اما اثر متقابل سیستم کشت در رقم بر هیچ یک از صفات معنی‌دار نبود. اثر متقابل آبیاری در رقم بر تمام صفات مرفولوژیک بغیر از اندازه شاخه زایا از زمین معنی‌دار بود.