ارزیابی برخی از واکنش‌های فیزیولوژیک ارقام حساس و متحمل پنبه در شرایط تنش خشکی

ارزیابی واکنش‌های فیزیولوژیک متفاوت ارقام پنبه در شرایط تنش خشکی، روشی دقیق و مطمئن جهت پایش روابط گیاه و آب بوده و می تواند در جهت اصلاح ارقام متحمل به خشکی بکار رود. لذا این پژوهش برای ارزیابی کنترل روزنه ای، دمای برگ و کانوپی و همچنین حداکثر کارایی فتوسیستم (δf/f́m) ii بر روی چهار رقم پنبه حساس (کوکر 349 و نازیلی84) و متحمل (ارمغان و ورامین) به خشکی انجام گرفت. ارقام پنبه به عنوان کرت‌های فرعی در سه سطح آب مصرفی به‌‌عنوان کرت‌های اصلی (آبیاری به میزان (i33%) 33%، (i66%) 66%، و (i100%) 100% نیاز آبی) به‌صورت کرت‌های خرد شده، در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی کاشمر در سال 1390 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد به دنبال تنش خشکی، میزان افزایش مقاومت روزنه ای ارقام متحمل بیشتر از ارقام حساس در شرایط بود. همچنین تنش خشکی سبب افزایش معنی دار دمای برگ (15.3 درصد) و کاهش معنی دار حداکثر کارایی فتوسیستم  ii(14.8 درصد) ارقام پنبه شد. علاوه بر این شیب تغییرات دمای برگ با افزایش مقاومت روزنه ای در ارقام حساس بیشتر از ارقام متحمل بود. نتایج همچنین بیانگر تفاوت معنی دار ارقام از نظر حداکثر کارایی فتوسیستم iiبود. در این ارتباط رقم متحمل ورامین از بالاترین و رقم حساس کوکر 349 از کمترین حداکثر کارایی فتوسیستم  iiبرخوردار بودند. نتایج نشان داد شرایط تنش خشکی واکنش های فیزیولوژیک موثر بر رشد و عملکرد را در ارقام متحمل به میزان کمتری در مقایسه با ارقام حساس تحت تاثیر قرار می‌دهند.