تاثیر سطوح مختلف آبیاری و ماده تنظیم کننده رشد گیاهی پیکس بر عملکرد پنبه (مطالعه موردی: داراب، فارس)

کم آبیاری یکی از روش‌های شناخته شده در مناطق کم آب جهان است. یکی از تکنیک‌های کم آبیاری  استفاده از روش آبیاری در جویچه‌های یک در میان است. بدین منظور یک آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقات بختاجرد داراب بر روی پنبه رقم بختگان انجام شد. فاکتور اصلی شامل پنج سطح آبیاری : 1) آبیاری کلیه جویچه‌ها در هر نوبت آبیاری (شاهد) ؛ 2) آبیاری در جویچه‌های یک در میان ثابت ؛ 3) آبیاری در جویچه‌های یک در میان متغیر ؛ 4) آبیاری جویچه‌ها بصورت دو نوبت آبیاری در جویچه‌های یک در میان ثابت و یک نوبت آبیاری کامل؛ 5) آبیاری جویچه‌ها بصورت دو نوبت آبیاری کامل و یک نوبت آبیاری در جویچه‌های یک در میان ثابت و فاکتور فرعی کاربرد ماده کندکننده رشد گیاهی (پیکس) در دو سطح 0 و 1 لیتر در هکتار بود که بصورت محلول پاشی انجام شد. در پایان فصل رشد، صفات عملکرد وش، تعداد غوزه، وزن غوزه، زودرسی، شاخص برداشت و راندمان مصرف آب مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مقایسه میانگین مرکب دو ساله با آزمون چند دامنه ای دانکن نشان دادکه، اعمال کم آبیاری موجب کاهش معنی‌دار عملکرد وش پنبه ‌در تمام سطوح نسبت به سطح شاهد گردید. مصرف پیکس بر عملکرد وش تاثیر معنی‌داری نداشت. تاثیر مصرف پیکس بر تعداد غوزه منفی، ولی بر وزن غوزه و شاخص برداشت تاثیر مثبت و معنی‌داری داشت. همچنین، زودرسی محصول را افزایش و گیاه پنبه را در مقابل کم آبی متحمل ساخت. اعمال تکنیک کم آبیاری سبب افزایش کارایی مصرف آب به‌ترتیب به میزان 20/2 و 14/03 درصد در سطوح دوم و چهارم آبیاری نسبت به سطح شاهد گردید.