حامل‌های لیپیدی نانوساختار(nlc) حاوی ویتامینa پالمیتات؛ عوامل موثر بر اندازۀ ذرات، کارایی درون‌پوشانی و پایداری

درون‌پوشانی ترکیبات غذا دارو مانند ویتامین های محلول در چربی، توسط حامل‌های لیپیدی نانوساختار(nlc)، روشی بالقوه موثر در افزایش پایداری آنها، در طی فرایند و نگه‌داری می‌تواند باشد. در این پژوهش، nlc حامل ویتامین a با استفاده از روش هوموژناسیون گرم تولید و فرمولاسیون بهینه این نانوحامل‌های کلوئیدی با تغییر شرایط مختلف از جمله نوع فاز لیپیدی جامد (کامپریتول888ato، ستیل پالمیتات، پیرسرول at05)، نوع فاز روغنی حامل (میگلیول 812 و اکتیل اکتانیت)، نسبت لیپید جامد به روغن مایع و غلظت سورفکتانت مشخص شد. آزمون‌های تعیین اندازۀ ذرات، کارایی درون پوشانی، بررسی ریزساختار نانوحامل و پایداری درون‌پوشانی نانوحامل‌ها جهت تعیین خواص کاربردی نمونه‌ها انجام گرفت. نوع لیپید جامد و نسبت لیپید جامد به مایع اثر چشمگیری در اندازة ذرات nlc داشتند و غلظت سورفاکتانت به جز در مقادیر بالا (8٪) تاثیر قابل ملاحظه‌ای را نشان نداد. در حالیکه، افزایش غلظت سورفاکتانت موجب افزایش کارایی و پایداری درون‌پوشانی گردید. فرمولاسیون حاوی 6% (w/v) پلوکسامر 407 و نسبت 10:1 پیرسرول(فاز لیپیدی) به فاز روغنی اکتیل اکتانیت (حاوی 3% ویتامین a پالمیتات)، به عنوان فرمولاسیون بهینه با کمترین اندازه ذرات (78 نانومتر با ضریب پراکنش 0/602) و با کارایی درون پوشانی %98/5 تعیین شد.