اثر نوع کیتوزان بر ویژگی های فیلم های زیست تخریب پذیر تولید شده از ژلاتین حاصل از پوست فیل ماهی (huso huso)

قابلیت تشکیل فیلم از ژلاتین و هم‌چنین کیتوزان موجب شده که به‌عنوان فیلم‌های خوراکی با خواص فیزیکی و مکانیکی مناسب در صنعت بسته‌بندی و نگه‌داری مورد استفاده قرار گیرند. در این مطالعه اثر ترکیب کیتوزان‌های مختلف محلول در آب، محلول در اسید، الیگوساکارید با نسبت وزنی 50:50 با ژلاتین استخراج شده از پوست فیل ماهی پرورشی برای تولید فیلم مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور ارزیابی اثر نوع کیتوزان در ترکیب با ژلاتین استخراج شده از ضایعات پوست فیل ماهی پرورشی و خواص فیلم‌ها، آزمون های فیزیکی، مکانیکی، نوری و طیف سنجی مادون قرمز وآزمون سنجش تغییراتگرماییوزنی فیلم های مربوطه انجام گرفت. در این تحقیق بالاترین میزان استحکام کششی و ازدیاد طول در نقطه شکست به‌ترتیب در فیلم های ژلاتین 100% و فیلم ژلاتین کیتوزان محلول در آب 50% بود. در فیلم های ترکیبی با کیتوزان الیگوساکارید بالاترین و در فیلم های ژلاتینی 100% کم‌ترین میزان رطوبت و حلالیت مشاهده شد. در نتایج مربوط به درصد تورم پذیری مشاهده شد که فیلم‌های (ژلاتین/کیتوزان محلول در اسید) حل شدند و در حالی که کم‌ترین درصد تورم پذیری را فیلم ژلاتینی 100% داشت. نتایج حاصل از بررسی نفوذپذیری به بخار آب فیلم های تولیدی بیانگر این بود که فیلم های ژلاتینی ترکیب شده با کیتوزان الیگوساکارید و محلول در اسید به‌ترتیب کم‌ترین و بیش‌ترین میزان نفوذ پذیری نسبت به بخار آب را از خود نشان دادند. خواص نوری و شفافیت فیلم ها به‌طور کلی اختلاف معنی داری با یکدیگر نشان دادند. نتایج حاصل از طیف سنجی مادون قرمز بیانگر این بود که فیلم ژلاتین/کیتوزان الیگوساکارید به‌دلیل فرایند تخریبی کم‌تر و باند جذبی قوی‌تر در ناحیه آمیدi، خواص بهتری نسبت به سایر فیلم ها دارد. هم‌چنین پایداری حرارتی و باقی مانده وزنی فیلم های ترکیبی از فیلم ژلاتین خالص بیش‌تر بود که این پدیده را می‌توان به اثر افزودن کیتوزان‌ها و حضور آن‌ها در ماتریکس فیلم‌ها مرتبط دانست.