هیبریدها و کامپوزیت های پلیمر/چارچوب آلی-فلزی (polymer/mof): روش های سنتز و کاربردها

چارچوب‌های آلی-فلزی (mof) یا پلیمرهای کئوردیناسیونی متخلخل از خودآرایی گره‌های فلزی و پیوندهای آلی تشکیل می‌شوند که چارچوب بلوری نانومتخلخل را ایجاد می کنند. تخلخل بسیار بالا، مساحت سطح ویژه بالا، اندازه منافذ قابل تنظیم و پایداری خوب از شاخص ترین خواص mof ها هستند. روند نوظهور در تحقیقات mof ها، هیبریدسازی با مواد انعطاف پذیر نظیر پلیمرها است. پلیمرها دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی مانند نرمی، پایداری حرارتی و شیمیایی، خواص نوری مناسب و فرایندپذیری آسان هستند که می‌توانند با mof ها ترکیب شوند تا ساختارهای هیبریدی با معماری‌ پیچیده و خواص منحصربه‌فرد پدید آورند. از مهم ترین کاربردهای بدیع هیبریدهای پلیمر/mof می توان به جداسازی و جذب گاز، غشاهای تبادل یون و نانوصافی، حسگرها، کاتالیزورها، زیست‌پزشکی و ... اشاره کرد. هدف از این مقاله بررسی انواع روش های هیبریدسازی mof ها و پلیمرها و همچنین کاربردهای جذاب این مواد هیبریدی است.

polymer metal-organic framework (polymermof) hybrids and composites synthesis techniques and applications

metal-organic frameworks (mofs) or porous coordination polymers (pcps) are formed through the self-assembly of metal nodes and organic bonds, resulting in a nanoporous crystalline framework. high porosity, high specific surface area, adjustable pore size and good stability are some of their most significant attributes. hybridization with flexible materials like polymers is an emerging trend in mof research. polymers possess distinctive characteristics, including softness, thermal and chemical stability, suitable optical properties, and ease of processing. these properties can be combined with mofs to produce hybrid structures with intricate architecture and distinctive characteristics. among the most important novel applications of the polymer/mof hybrids are gas separation and adsorption, ion exchange membranes and nanofiltration, sensors, catalysts, biomedical, etc. the objective of this article is to investigate the hybridization technique of mofs and polymers, as well as the attractive applications of these hybrid materials. metal-organic frameworks (mofs) or porous coordination polymers (pcps) are formed through the self-assembly of metal nodes and organic bonds, resulting in a nanoporous crystalline framework. high porosity, high specific surface area, adjustable pore size and good stability are some of their most significant attributes. hybridization with flexible materials like polymers is an emerging trend in mof research. polymers possess distinctive characteristics, including softness, thermal and chemical stability, suitable optical properties, and ease of processing. these properties can be combined with mofs to produce hybrid structures with intricate architecture and distinctive characteristics.