کاربرد نانوساختارهای پلی آنیلین در ابزار تولید و ذخیره انرژی: سلول های خورشیدی پلیمری و ابرخازن ها

پلی آنیلین یکی از مهمترین پلیمرهای رسانا به شمار می رود که با داشتن خواص مطلوبی از جمله سنتز آسان، تبدیل از اشکال نارسانا به رسانا توسط واکنش های اسیدباز، پایداری در محیط و تبدیل به اشکال اکسایشی مختلف در چند دهه ی اخیر کاربرد بسیاری در حسگرها، باتری ها، سلول های خورشیدی و ابرخازن ها داشته است و اخیراً به دلیل افزایش تقاضا در استفاده از منابع تجدید پذیر، اهمیت زیادی پیدا کرده است. امروزه ساخت و توسعه ی سلول های خورشیدی کم هزینه بر پایه مواد پلیمری ارزان قیمت، سبک، منعطف و با قابلیت جذب بالای نور خورشید مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. با توجه به نوسان توان تولید در سلول های خورشیدی، استفاده از ابزار ذخیره انرژی به منظور استفاده بهینه از منابع تجدید پذیر در لوازم الکترونیکی قابل حمل، وسایل نقلیه الکتریکی و ذخیره سازی در مقیاس شبکه از اهمیت بالایی برخوردار است. ابرخازن ها به عنوان ابزار ذخیره انرژی دارای چگالی توان بالا و چرخه ی عمر طولانی هستند. در این مقاله مروری پس از معرفی مختصر پلی آنیلین به کاربرد نانوساختارها و نانوکامپوزی تهای مختلف آن در سلول های خورشیدی پلیمری به عنوان لایه انتقال دهنده حفره و در ابرخازنها به عنوان الکترود اشاره شده است.