ارائه مدل بهینه‌سازی فازی جهت ‌طراحی شبکه جمع‌آوری و انتقال پساب شهری برای مصارف کشاورزی در شرایط عدم ‌قطعیت (مطالعه موردی: استان تهران)

در این مقاله یک مدل بهینه سازی فازی جهت طراحی شبکه، شامل مکان‌یابی تصفیه‌خانه فاضلاب و حوضچه ذخیره و نیز تخصیص بهینه پسآب تصفیه شده به مناطق کشاورزی ارائه شده است. در ابتدا مدلی پایه جهت مشخص کردن تصمیمات استراتژیک مکانیابی و تصمیمات تاکتیکال تخصیص برای حالت قطعی ارائه شده وسپس این مدل با در نظر گرفتن عدم قطعیت در پارامترهای مساله با استفاده از رویکرد فازی توسعه داده شده است. به علاوه این مقاله با در نظر گرفتن کیفیت‌های متفاوت پساب، به ارائه رویکرد جدید در استفاده از پساب در کشاورزی برای افزایش سلامت محصول و کاهش آلودگی‌های میکروبی پرداخته است. درنهایت برای اعتبارسنجی مدل، مطالعه موردی استان تهران که داده‌های آن برگرفته از سازمان جهاد کشاورزی و شرکت آب منطقهای تهران میباشد مورد بررسی و تحلیل حساسیت قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با افزایش تعداد تسهیلات تعداد لوله ارتباطی نیز افزایش می‌یابد ولی چون طول آن‌ها کاهش می یابد در نتیجه توازنی نسبی میان مجموع هزینه تاسیس آن‌ها برای حالات مختلف برقرار است.