طراحی مدل ارزیابی عملکرد دو‌سطحی پارک‌های علم‌و‌فناوری با استفاده از تحلیل پوششی داده‌ها

در عصر اقتصاد دانش‌بنیان، یکی‌ از مهم‌ترین نهادهای تاثیرگذار بر رشد این اقتصاد ارزیابی عملکرد است. هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت ارزیابی کارایی پارک‌های علم‌وفناوری و شرکت‌های مستقر در آن‌ها با توجه به مختصات جغرافیاییاقتصادی ایران است. در این پژوهش، ابتدا پژوهشگران با استفاده از مبانی نظری و نظر خبرگان متغیرهای مورداستفاده برای ارزیابی عملکرد پارک‌های علم‌وفناوری را شناسایی نمودند. به‌علاوه برای بالا بردن روایی مدل از توپولوژی‌های متفاوت متغیرها استفاده شد تا بهترین ارتباط میان این متغیرها و همچنین بالاترین سطح کارایی واحدهای تصمیم‌گیری شناسایی شود. از طرف دیگر، مدل تحلیل پوششی داده‌های دوسطحی استوار برای ارزیابی عملکرد پارک انتخاب شد. مدل ریاضی با توجه به ماهیت مسئله و همچنین بسط موری و بنکر توسعه داده شد. این تغییرات موجب توسعه مدل دوسطحی استوار تحلیل پوششی داده‌ها با متغیر غیراختیاری شد. درنهایت، کارایی پارک‌های علم‌وفناوری و واحدهای مستقر در دو مدل، بدون استفاده از متغیر غیراختیاری و با استفاده از متغیر اختیاری تشکیل و نتایج آن‌ها موردمقایسه قرار گرفت. بر اساس نتایج متغیر‌های غیراختیاری درصد تولید ناخالص هر استان و طول عمر پارک به‌عنوان متغیر میانجی شناسایی شدند.