حفاظت تالاب‏ها از طریق برنامه سیپا، مطالعه موردی تالاب هشیلان کرمانشاه

هرچند تالاب‌ها زمانی بهترین تفرجگاه های ایران به شمار می رفتند، ولی در اثر عواملی همچون مدیریت غیرکارا، تعارض انسان-تالاب، تعارضات اجتماعی و عوامل طبیعی، بسیاری از آنها امروزه خشک‌شده و از بین رفته اند. مقاله حاضر با هدف ساماندهی تالاب هشیلان کرمانشاه از طریق ظرفیت سازی و مشارکت اجتماعی، بر اساس یافته های حاصل از اجرای طرح ساماندهی تالاب هشیلان با رویکرد ظرفیت سازی اجتماعی انجام شده است. شیوه پژوهش، مشارکتی با کارکرد تحقیق در عمل است. جامعه آماری پژوهش، نهادهای محلی و دولتی و همچنین زنان و مردان روستاهای حوضه تالاب مخصوصاً روستاییان هشیلان است. برای ساماندهی تالاب هشیلان، از ابزار سیپا (برقراری ارتباط، آموزش و آگاهی عمومی) به‌عنوان ابزاری برای ظرفیت سازی و مشارکت اجتماعی استفاده شد. برای برقراری ارتباط با جامعه و نهادهای محلی و دولتی در جهت برجسته‏‌سازی اهمیت تالاب، جشنواره ای برگزار و کارگاه های آموزشی برای مردم روستای هشیلان اجرا شد. همچنین در راستای ارائه برنامه های راهبردی، نشست ‌هایی با معتمدان محلی تدارک دیده شد و از طریق پرسشنامه موردبررسی قرار گرفتند. داده‏ها با نرم‌افزار spss26 تحلیل شدند و تکنیک swot مورد استفاده قرار گرفت. طبق نتایج، برقراری ارتباط، آموزش، آگاهی و همچنین برگزاری جلسات آموزشی، مهم‌ترین عوامل موثر در حفاظت و حمایت از تالاب هشیلان به دست آمدند. همچنین توسعه گردشگری و بهره برداری پایدار می‌تواند نقش مهمی در توانمندسازی جوانان روستایی و کسب درآمد پایدار داشته و زمینه را برای کاهش مهاجرت آنها به نقاط اطراف فراهم کند.

wetlands conservation through cepa program, a case study of hashilan wetland in kermanshah

in recent years, issues related to environmental protection and sustainability in the food sector have become a global concern. also, the not-so-favorable conditions of our country in terms of environmental protection and the need to pay attention to green concepts at the management levels of organizations led to this innovative research aimed at designing a green quality management model in the food industry with an emphasis on environmental performance improvement. the ultimate purpose of this research is to be practical and in terms of methodology, a descriptive survey was used as well as a qualitative approach that has been done using the grounded theory method. to collect data, a library method was conducted within the literature on the subject matter and a purposive sampling method and theoretical saturation principle were used. in-depth and semi-structured interviews were also conducted with 16 officials and experts of companies active in the food industry in ardabil province. the information obtained from the two phases was combined and data analysis was performed in a three-step process of open coding, axial and selective, with the help of maxqda software. the findings of this study show that the paradigm pattern of green quality management in the food industry has 5 components: green human resource management (causal conditions), green management thinking (contextual conditions), technology management, and environmental management system (interventional conditions), green management innovation (strategies) and supply chain green (consequences). therefore, the success of the food industry to upgrade environmental performance will depend on the establishment and proper implementation of the designed model and the superior management of these components.