رفتار محیط ‌زیستی دانشجویان دانشگاه شیراز و ارتباط آن با نگرانی محیط‌ زیستی و منابع اطلاعاتی آگاهی محیط‌ زیستی

این مقاله با بهره گیری از روش پیمایشی به بررسی رفتار محیط‌ زیستی دانشجویان دانشگاه شیراز و رابطه آن با نگرانی محیط‌ زیستی، استفاده از منابع اطلاعاتی آگاهی محیط‌ زیستی و برخی متغیرهای جمعیت شناختی پرداخته است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه شیراز بوده‌اند که تعداد 400 نفر به‌ عنوان حجم نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای متناسب با حجم نمونه‌ها انتخاب شدند. متغیر رفتار محیط‌ زیستی با استفاده از مقیاس رفتار محیط‌ زیستی بکار گرفته ‌شده توسط میرفردی و همکاران (mirfardi et al., 2017)، متغیر منابع اطلاعاتی آگاهی محیط‌ زیستی با استفاده از مقیاس منابع اطلاعاتی آگاهی محیط‌ زیستی بکار گرفته ‌شده توسط پازوکی نژاد و صالحی (pazokinejad & salehi.,2014) و متغیر نگرانی محیط ‌زیستی با استفاده از مقیاس محقق ساخته سنجیده شدند. برای تعیین اعتبار پرسشنامه از اعتبار سازه و صوری استفاده شده است . برای تعیین پایایی مقیاس رفتار محیط‌ زیستی و نگرانی محیط ‌زیستی، از هماهنگی درونی ابزار به روش آلفای کرونباخ استفاده شده است که مقدار آن برای رفتار محیط‌ زیستی برابر با 0.55، منابع اطلاعاتی آگاهی محیط‌ زیستی برابر با 0.68 و برای نگرانی محیط ‌زیستی برابر با 0.74 بوده است. داده‌های پرسشنامه به‌ وسیله نرم‌ افزار spss تجزیه ‌و تحلیل شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که متغیر وابسته (رفتار محیط‌ زیستی) با متغیرهای نگرانی محیط ‌زیستی، منابع اطلاعاتی آگاهی محیط ‌زیستی و سن در سطح 99 درصد رابطه مستقیم و معناداری دارد. همچنین رفتار محیط ‌زیستی زنان و مردان در سطح 95 درصد دارای تفاوت معناداری بود. نتیجه اینکه نگرانی محیط‌ زیستی و سن افراد، نقش مهمی در رفتار محیط‌ زیستی دارند.

Environmental Behavior of Shiraz University Students and its Relationship with Environmental Concern and Information Resources of Environmental Awareness

Natural environment and its troubles are prevalent. Environment conservation requires appropriate proenvironmental behaviors. Thus, this paper aimed to investigate the environmental behavior (EB) and its relationship to environmental concern, using environmental awareness Informative resources and some demographic factors such as gender and age among Iranian university students (the case of Shiraz University students). Using a survey method and a structured questionnaire, 400 students were studied in Iran. The environmental behavior scale (Mirfardi et al., 2017) and self administered environmental concern scale were used for measuring the variables. The samples were selected via clustering sampling with the appropriated size. Face validity and factor analysis were used for the validity and Croanbach’s Alpha (environmental behavior= 0.55; environmental concern= 0.77; use of environmental awareness informative resources, 0.68) for the reliability evaluation. Findings showed that there was a direct and significant relationship between the variables of age, and environmental concern as well as the environmental awareness informative resources as independent variables and the proenvironmental behavior as the dependent variable (p. < o.oo1) Also, the environmental behavior variable showed a significant difference with the gender variable. This study showed that environmental concern, and age have important roles in the formation of environmental behavior.