مولفه‌های مرتبط با رضایتمندی شهروندان از طریق توسعه محیط‌ های دوستدار کودک (مطالعه موردی: منطقه یک شهر تهران)

بر اساس شاخصه‌های نیازسنجی انسانی، کودکان دارای طیف محدودتری از نیازها نسبت به بزرگسالان هستند. حال این فرضیه مطرح شده است که با ایجاد محیط‌های دوستدار کودکان، علاوه برافزایش رضایتمندی آنها، میزان رضایتمندی کلی از فضاهای شهری و در نتیجه پایداری شهری را نیز می‌توان افزایش داد. ابتدا مولفه‌های رضایتمندی بزرگسالان از فضاهای شهری، با استناد به مولفه‌های تحقیق «زنکر»، به روش تاییدی و بهره‌گیری از ابزار «ترجمه معکوس» با ضریب آلفای کرونباخ 736/0 به دست آمدند. سپس مولفه‌های رضایتمندی کودکان، حاصل از مطالعه اسنادی به روش تحلیل عاملی بررسی‌شده و به‌منظور ساخت پرسشنامه مورداستفاده قرار گرفتند. پرسشنامه‌های محقق ساخته در دو پارک قیطریه و نیاوران از منطقه یک شهر تهران به شیوه تصادفی از 90 نفر در دو محوطه بازی کودکان و فضای بدون حضور کودکان هر پارک مورد پرسش قرار گرفتند. تحلیل‌ها با استفاده از تکنیک رگرسیون چندبعدی و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که میزان رضایتمندی کلی در محوطه بازی کودکان سه برابر محدوده بدون حضور کودکان است. نقش معنادار و مثبت سه مولفه حضور پذیری، نشاط و امنیت بر رضایتمندی شهروندان که در تحقیقات پیشین نیز به اثبات رسیده بود، حاصل شد. با گسترش محیط‌های دوستدار کودک، برای دست‌یابی به نسلی از کودکان دوستدار محیط تلاش کرده‌ایم. این مهم در تحقیقات آتی می‌تواند به‌عنوان راهکاری نوین در تبیین مولفه‌های آموزش حفاظت از محیط ‌زیست و توسعه پایدار شهری مطرح گردد.

Effective Factors in Citizen Satisfaction Index (CSI) through Development of ChildFriendly Environment (Case Study: District 1 of Tehran City)

According to human needs assessment indicators, children have a more limited range of needs than adults. In this regard, the hypothesis is that creating childrenfriendly environments in urban spaces in addition to increasing satisfaction of children, increases the overall satisfaction of urban spaces and, consequently, urban sustainability. At first, the components of satisfaction of adults from urban spaces were obtained based on the research components Zenker, using the back translation tool and the Cronbach’s alpha coefficient of 0.736. Questionnaires were randomly collected from two parks of Qeytarie and Niavaran from District 1 of Tehran from 90 people in two children playgrounds and a space without children in each park. The results indicate that the overall satisfaction rate in children playground is three times higher than that in the absence of children. The positive role of the presence, vitality and security components proven in earlier studies was achieved. By expanding the childfriendly environment, we have attempted to reach a generation of environmentally friendly children. This important issue in future research can be considered a novel approach in explaining the components of environmental education and sustainable urban development.