نوع شناسی کشاورزی شهری و نقش آموزش آن در توسعه پایدار شهری استان زنجان

کشاورزی شهری با اهداف کلانی چون حفظ و استفاده بهینه از منابع طبیعی، تولید محصولات سالم و ارگانیک و غنی‌سازی اوقات فراغت، در صورت اجرای صحیح به‌عنوان یکی از راهکارهای توسعه پایدار شهری است. این مطالعه ابتدا، نشانگرهای نوع شناسی کشاورزی شهری را شامل مکان‌های مستعد، مجریان و شرکای مستعد، نیازهای آموزشی، کانال‌های ارتباطی و گیاهان مستعد توصیف می‌نماید. سپس نقش آموزش در توسعه کشاورزی شهری و اثر آن بر توسعه پایدار شهری به روش علیارتباطی تحلیل می‌شود. پژوهش حاضر با استفاده از روش پیمایش در استان زنجان اجرا شده است. جامعه هدف شامل 367 نفر از کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان است. تعداد نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و نمونه‌گیری با روش خوشه‌ای انجام شد و از مجموع هشت شهرستان به‌صورت کاملاً تصادفی سه شهرستان به‌علاوه ستاد استانی سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که روایی ظاهری، محتوایی و همگرایی آن بررسی و مورد تایید قرار گرفت. پایایی ابزار با استفاده از آزمون کرونباخ آلفا و پایایی ترکیبی با مقادیر بالای 0.7 مورد تایید قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای spss24 و amos24 انجام گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش تاثیر معنی‌داری بر توسعه کشاورزی شهری دارد و توسعه کشاورزی شهری نقش قابل‌توجهی در توسعه پایدار شهری ایفا می‌کند. همچنین آموزش و توسعه کشاورزی شهری 30% از تغییرات توسعه پایدار شهری را تبیین نمودند؛ بنابراین فرهنگ‌سازی و آموزش جهت توسعه کشاورزی شهری مورد پیشنهاد است.

Typology of Urban Agriculture and the Role of its Education in Urban Sustainable Development of Zanjan Province

Urban agriculture with major goals such as the preservation and optimal use of natural resources, the production of healthy and organic products, and the enrichment of leisure time, if implemented correctly, will be emerged as one of the strategies for sustainable urban development. This study first, describes the typology indices of urban agriculture including susceptible locations, potential executives and partners, educational needs, communication channels, and susceptible plants. It, then, analyzes the role of education in urban agriculture development and its influence on sustainable urban development using a causalrelational method. The present study was carried out by means of a survey method in Zanjan province. The target population of the study is about 367 experts of Zanjan JihadeAgriculture Organization. The number of samples was determined using Krejcie and Morgan table. Sampling was done by cluster random sampling and from the total of eight counties, three counties were selected randomly, in addition to Provincial Headquarters of Zanjan JihadeAgriculture Organization. The research tool was a questionnaire whose face, content, and convergent validity was evaluated and confirmed. The reliability of the instrument was confirmed using Cronbach’s Alpha test and the combined reliability, with the value above 0.7. Data analysis was performed using SPSS24 and AMOS24 software. The research findings showed that education has a significant influence on urban agriculture development, and urban agriculture development plays a considerable role in sustainable urban development. Furthermore, education along with urban agriculture development explained 30% of variability in sustainable urban development. Therefore, cultural development and education are suggested for urban agriculture development.