بررسی رابطه متغیرهای اجتماعی-اقتصادی و رسانه‌های جمعی با نگرش محیط‌زیستی(مطالعه موردی: کارکنان مترو تهران)

در چند دهه اخیر، محیط‌زیست همواره با تهدیدات و آسیب های فراوانی مواجه شده که امنیت و سلامت انسان ها را با مخاطره روبه رو کرده و بسیاری از این آسیب ها، ﭘﻴﺎﻣﺪ رﻓﺘﺎرهای نادرست اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ است که ریشه در ارزش‌ها و باورهای اعضای جامعه دارد. مترو تهران بخش مهم و موثری در سیستم حمل‌ونقل شهری محسوب می‌شود که افراد زیادی در این بخش فعال‌اند. این تحقیق توصیفی باهدف بررسی شناسایی رابطه بین متغیرهای اجتماعی اقتصادی و رسانه‌های جمعی با نگرش محیط ‌زیست گرایانه کارکنان مترو تهران به شیوه پیمایشی صورت گرفته است. جامعه آماری 9000 نفر از کارکنان مترو تهران در تابستان 1395 بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 379 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. روایی پرسش‌نامه از نوع محتوایی و صوری است که توسط متخصصان در این زمینه و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید. نتایج نشان می‌دهد میان سن و نگرش محیط زیستی‌ رابطه منفی معنادار و میان جنسیت و وضعیت تاهل افراد به نگرش محیط زیستی تفاوت معنادار وجود دارد و زنان و افراد مجرد از نگرش محیط زیستی بالاتری برخوردارند. همچنین میان استفاده از رسانه و نگرش محیط زیستی نیز رابطه مثبت معنادار وجود دارد و افرادی که از رسانه‌های جمعی، بیشتر استفاده می‌کنند از نگرش محیط زیستی بالاتری برخوردارند. نتایج رگرسیون چند متغیره بکار رفته، نشان می‌دهد که متغیرهای سن، تاهل و میزان استفاده از رسانه‌ها به میزان 0.590 بر نگرش محیط زیست گرایانه کارکنان مترو تاثیرگذار است.