میراث کشاورزی: راهبرد تحقق پایداری محیط‌زیستی در مناطق گردشگری روستایی (مورد مطالعه: روستاهای بخش مرکزی باغملک و ایذه استان خوزستان)

هدف اصلی این تحقیق تحلیل رابطه بین میراث کشاورزی و پایداری محیط‌زیستی گردشگری بود. روش این تحقیق، توصیفی و پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق، سرپرستان خانوارهای روستایی شهرستان باغملک و ایذه استان خوزستان بودند (484=n). حجم نمونه با استفاده از جدول بارتلت و همکاران (2001) 218 نفر تعیین شد. برای مطالعه افراد نمونه از روش نمونه‌گیری طبقه ای تناسبی استفاده شد. ابزار تحقیق، پرسش‌نامه بود. روایی محتوایی پرسش‌نامه با استفاده از نظرات جمعی از متخصصان مورد بررسی و تایید قرار گرفت. همچنین مقادیر محاسبه‌شده روایی تشخیصی (ave)، آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (cr) برای قسمت های مختلف پرسش‌نامه در حد مطلوب بود. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان می دهد میراث کشاورزی تاثیر مثبت و معنی‌داری در سطح خطای یک درصد بر روی پایداری محیط‌زیستی گردشگری دارد. به‌طوری‌که میراث کشاورزی و مولفه‌های آن (میراث مادی و معنوی) 21.3 درصد از واریانس پایداری محیط‌زیستی را تبیین کردند؛ بنابراین ضروری به نظر می رسد مسئولان، برنامه ریزان و همه ذینفعان تاثیرات توسعه گردشگری روستایی بر روی میراث فرهنگی و جوامع محلی در شهرهای تاریخی و نواحی اطراف پایگاه های میراث کشاورزی را همواره مدنظر قرار دهند.

Agricultural Heritage: A Strategy for Achieving Environmental Sustainability in Rural Tourism Areas (Case Study: Central Rural Areas of Baghmalek and Izeh, Khuzestan Province)

The main purpose of this study was analyzing the relationship between agricultural heritages and environmental sustainability of tourism. Statistical population of the study was rural households in Baghmalek and Izeh township located at Khuzestan province (N=484). Sample size determined via sample size table of Bartlett et al. (2001). (n=218). The proportional stratified sampling method was used for the study of samples. The research instrument was a questionnaire. Content validity of questionnaire revised and verified by a panel of experts. Also, values of discriminant validity (AVE), Cronbach’s Alpha and composite validity were desirable. Results of confirmatory factor analysis showed that agricultural heritage has a positive and significant effect (p value=0.01) on the environmental sustainability of tourism. So that agricultural heritage and its components (tangible and intangible heritages) explained 21.3% variation of environmental sustainability. Therefore it is necessary that authorities, planners, and all stakeholders always consider impacts of rural tourism development on cultural heritage and local communities in historical cities and surrounding areas of agricultural heritage sites.