رابطه ساختاری پریشانی روانشناختی و معنای زندگی در مردان با واسطه‌گری احساس تنهایی

اگرچه مطالعات ارتباط دوطرفه‌ای را از داشتن معنا در زندگی و پریشانی روانشناختی گزارش کرده‌اند، عوامل مختلفی وجود دارند که می‌توانند در روند پریشانی و داشتن معنا در زندگی مردان تاثیر بگذارند؛ به همین سبب، شناسایی این عامل‌ها برای کاهش پریشانی روانشناختی و جلوگیری از پدیده خودکشی در مردان بسیار مهم است؛ از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه ساختاری پریشانی روانشناختی و معنای زندگی با واسطه‌گری احساس تنهایی در مردان انجام شد. طرح پژوهشی توصیفی‌همبستگی و به شیوه معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل مردان در شهر تبریز بودند که 236 نفر از مردان براساس نظر کلاین و به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای به‌کاررفته در این پژوهش شامل پرسشنامه‌های احساس تنهایی اجتماعی عاطفی برای بزرگسالان، معنای زندگی و پریشانی روانشناختی است. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج الگوسازی معادلات ساختاری نشان دادند پریشانی روانشناختی به‌طور معنادار اثر مستقیم بر داشتن معنا در زندگی و احساس تنهایی دارند. همچنین، تنهایی هم به‌صورت مستقیم برداشتن معنا در زندگی و هم به‌صورت غیرمستقیم بر رابطه پریشانی روانشناختی و معنا در زندگی مردان تاثیر می‌گذارد. به‌طور کلی، نتایج پژوهش حاکی از آن است که تنهایی می‌تواند بر پریشانی روانشناختی و داشتن معنا در زندگی مردان تاثیر بگذارند. می‌توان بیان کرد روان‌درمانی وجودی و افزایش تعاملات اجتماعی موجب کاهش پریشانی روانشناختی و تنهایی و افزایش معنا در زندگی مردان می‌شود.

the structural relationship between psychological distress and the meaning of life in men with the mediation of loneliness

studies have reported a mutual relationship between having meaning in life and psychological distress. however, various factors can affect distress and meaning in men’s lives. therefore, it is essential to identify these factors to reduce psychological distress and prevent suicide among men. thus, the present study investigated the structural relationship between psychological distress and the meaning of life through the mediation of loneliness in men. the research design was descriptive-correlational. the statistical population of the research included men in tabriz city, out of which 236 men were selected based on kline’s opinion and available sampling method. the scales used in this research study included social-emotional loneliness questionnaires for adults, meaning of life, and psychological distress. pearson’s correlation coefficient and structural equation modelling were used to analyze the data. the results of structural equation modeling showed that psychological distress had a significant direct effect on removing meaning in life and feeling lonely. also, loneliness directly affected the meaning in life and indirectly affected the relationship between psychological distress and meaning in men’s lives. in general, the results of the study indicate that loneliness can affect psychological distress and meaning in men’s lives.