نقش طرحواره‌های بنیادی و جبرانی در پیش‌بینی بخشش خود و دیگری

هدف این تحقیق، پیش‌بینی بخشودگی خود و دیگری براساس طرحواره‌های بنیادین و جبرانی در بین دانشجویان دانشگاههای تهران بود؛ به همین منظور، تعداد 407 نفر از دانشجویان دانشگاههای تهران با نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. از دو پرسشنامۀ فرم کوتاه طرحواره‌ها و بخشودگی خود و دیگری استفاده شد. سپس داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان دادند بین طرحواره‌های بنیادین و جبرانی و نبخشیدن خود و دیگری رابطۀ مثبت معنادار وجود داشت. همچنین، نتایج نشان دادند طرحوار‌های بنیادین به‌صورت معناداری بخشودگی را پیش‌بینی کردند؛ بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت ناتوانی فرد در بخشش خود و دیگری می‌تواند ریشه در تجارب گذشته داشته باشد که طرحواره‌ها را شکل داده‌اند. نقش طرحواره‌های بنیادین در شکل‌گیری ناتوانی فرد برای بخشش از منظر بالینی و پژوهشی بحث شد.

The Role of Core and Compensatory Schemas in Predicting Forgiveness of Self and Others

This study aimed to predict self and other forgiveness based on core and compensatory schemas among students of Tehran universities. Four hundred and seven students from Tehran universities were recruited through Multistage cluster sampling. The Schema Questionnaire short version and Forgiveness Scale were utilized. The data were then analyzed using Pearson correlation and multiple linear regression. The results showed a significant positive relationship between the core and compensatory schemas and the nonforgiveness of self and others. The results also showed that core schemas could significantly predict the nonforgiveness of self and others. Therefore, it could be concluded that not forgiving self and others can be rooted in early experiences that have developed early maladaptive schemas. Finally, the role of core schemas in shaping an individual’s inability to forgive was discussed from a clinical and research point of view.