نقش قدردانی بر شادکامی با میانجی‌گری پذیرش خود و بخشش در سالمندان

این پژوهش با هدف بررسی نقش قدردانی بر شادکامی با میانجی‌گری پذیرش خود و بخشش در سالمندانانجام شد. روش این پژوهش توصیفی همبستگی بود. شرکت‌کنندگان 950 نفر از سالمندان (712 زن و 238 مرد) بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های پذیرش بی‌قید و شرط جیمزلین و همکاران، بخشودگی بین‌فردی احتشام‌زاده و همکاران، قدردانی فرم شش‌گویه‌ای مک ‌کالوف و همکاران و شادکامی فوردایس استفاده شد. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌های حاصل از بررسی تاثیرات مستقیم متغیرهای پژوهش نشان دادند قدردانی بر شادکامی، پذیرش خود و بخشش و پذیرش خود بر شادکامی و بخشش بر شادکامی تاثیر داشتند و متغیرهای قدردانی، پذیرش خود و بخشش، 28 درصد از تغییرات واریانس شادکامی را تبیین کردند. در نقش غیرمستقیم، قدردانی بر شادکامی با میانجی‌گری‌های متغیر پذیرش خود تاثیر داشت. همچنین، قدردانی ازطریق بخشش، تاثیر غیرمستقیم بر شادکامی داشت. درمجموع، مدل فرض‌شدۀ پژوهش برازش مناسبی داشت؛ بنابراین، لازم است تا در ساخت بسته‌های آموزشی یا اجرای مداخلات روان‌درمانی در راستای افزایش شادکامی سالمندان، به نقش متغیرهای قدردانی، پذیرش خود و بخشش، توجه شود.

Role of Aappreciation on Happiness by Mediating SelfAcceptance and Forgiveness in the Elderly

The purpose of this research was to study the role of appreciation on happiness by mediating selfacceptance and forgiveness in the elderly. The research method was descriptivecorrelative. The participants included 950 elderlies (712 women and 238 men) were selected by cluster sampling. Research tools included Unconditional Acceptance Questionnaire by James Lin et al., Interpersonal Forgiveness by Ehteshamzadeh et al., Gratitude Questionnaire by McCullough et al., and Happiness Questionnaire by Fordyce. Data analysis was done by Pearson correlation test and path analysis. Evaluating the direct effects of research variables indicated that gratitude affected happiness, selfacceptance, and forgiveness, respectively. In addition, selfacceptance and forgiveness affected happiness. Furthermore, gratitude, selfacceptance, and forgiveness explained 28% of changes in the variance of happiness. In terms of indirect role, gratitude affected happiness with the mediations of selfacceptance. Further, gratitude had an indirect effect on happiness through forgiveness. In generally, the assumed research model was wellsuited. Therefore, it is necessary to pay attention to the role of the variables of appreciation, selfacceptance and forgiveness in designing educational packages or implementing psychotherapy interventions to increase the happiness in the elderly.