اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت‌گرا با تاکید بر آموزه‌های دینی بر کاهش رفتارهای پرخطر دانش‌آموزان دارای افکار خودکشی

پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت‌گرا با تاکید بر آموزه‌های دینی بر کاهش رفتارهای پرخطر دانش‌آموزان دارای افکار خودکشی مقطع متوسطه دوره دوم شهر خلخال انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون پیگیری با یک گروه آزمایش و کنترل بود. نمونۀ پژوهش، تعداد 30 دانش‌آموز از مدارس دخترانه مقطع متوسطه دوره دوم شهر خلخال در سال تحصیلی 1399-1398 بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند چندمرحله‌ای، انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. از مقیاس افکار خودکشی بک و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی برای سنجش متغیرها استفاده شد. گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت روانشناسی مثبت‌گرا با تاکید بر آموزه‌های دینی قرار گرفتند و در این مدت، گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان دادند مداخلۀ ارائه‌شده در کاهش رفتارهای پرخطر اثر مثبت دارد و این اثر در مرحلۀ پیگیری هم تداوم دارد. درمجموع، روانشناسی مثبت‌گرا با تاکید بر آموزه‌های دینی با پیشینه نظری و پژوهشی قوی، راهبردی مناسب در کاهش رفتارهای پرخطر دانش‌آموزان دارای افکار خودکشی است و می‌توان از آن به‌عنوان شیوه مداخله‌ای موثر در کاهش این نوع از اختلالات استفاده کرد.

The Effectiveness of Positive Psychology Training with Emphasis on Religious Doctrines on Reducing students’ Highrisk Behaviors with Suicidal Thoughts

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of positive psychology training with an emphasis on religious doctrines on reducing highrisk behaviors of students with suicidal thought in high school in Khalkhal. This study was a semiexperimental study with a pretestposttestfollowup design with an experimental and control group. The research sample was 30 students from the secondgrade girls’ high schools in Khalkhal who were selected by multistage purposful sampling and randomly assigned in two experimental and control groups. Beck Suicide Thought Scale and Iranian Adolescents’ Risk Scale were used to measuring variables. The experimental group received positive psychology with a focus on religious doctrines for ten sessions, while the control group received no training. Data were analyzed by repeatedmeasures analysis of variance. The results showed that the intervention has a positive effect on reducing highrisk behaviors and this effect continued in the followup. Generally, it can be said that positive psychology, with emphasis on religious doctrines with a strong theoretical and research background, is an appropriate strategy. It reduces students’ highrisk behaviors with suicidal thoughts and can be used as a useful intervention to reduce this type of disorder.