نقش بلوغ عاطفی، خودتاب‌آوری و هوش معنوی در پیش‌بینی سازگاری با دانشگاه با کنترل انعطاف‌پذیری شناختی در دانشجویان پسر

هدف پژوهش، تعیین نقش بلوغ عاطفی، خودتاب‌آوری و هوش معنوی در پیش‌بینی سازگاری با دانشگاه با کنترل «انعطاف‌پذیری شناختی» بود. در یک طرح همبستگی و با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای از بین دانشجویان پسر دانشگاه شهیدچمران اهواز، تعداد 277 دانشجوی پسر در سال تحصیلی 1396-1395 انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های بلوغ عاطفی سینگ و بهارگاوا، خودتاب‌آوری کلاهنن، هوش معنوی کینگ، سازگاری با دانشگاه بیکر و سیریک و انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و واندروال پاسخ دادند. داده‌های حاصل از پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان دادند بین همۀ متغیرهای پیش‌بین و متغیر ملاک، همبستگی معنی‌داری وجود دارد. همچنین بین انعطاف‌پذیری شناختی و متغیر ملاک همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود داشت. به علاوه، نتایج نشان دادند بلوغ عاطفی، خودتاب‌آوری و هوش معنوی با کنترل انعطاف‌پذیری شناختی به تبیین و پیش‌بینی 28 درصد از واریانس سازگاری با دانشگاه قادر است. همچنین در تحلیل رگرسیون سلسله‌مراتبی بلوغ عاطفی و هوش معنوی نقش معنی‌داری در پیش‌بینی سازگاری با دانشگاه داشتند؛ بنابراین با توجه به نقش مهم بلوغ عاطفی، هوش معنوی در پیش‌بینی سازگاری دانشجویان، تمرکز بیشتر بر این متغیرها برای افزایش سازگاری دانشجویان، امری ضروری است و باعث بهبود عملکرد فرد در حوزه‌های فردی اجتماعی و بهزیستی روانشناختی فرد می‌شود.