تاثیر سبک رهبری بر خوش‌بینی سازمانی با توجه به نقش میانجیگری جو روانشناختی

گرچه تاثیر سبک رهبری مدت‌ها پیش شایان توجه قرار گرفته است، امروزه درک رابطۀ آن با خوش‌بینی سازمانی، ضرورت محسوب می‌شود. در این پژوهش، تاثیر سبک رهبری ادراک‌شده بر خوش‌بینی سازمانی با توجه به نقش میانجی‌گری جو روانشناختی مطالعه شد. روش پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و به لحاظ گردآوری داده‌ها، کمی و مبتنی بر رویکرد همبستگی است. بدین منظور، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 145 نفر از کارکنان و استادان دانشگاه فرهنگیان استان خراسان جنوبی به‌عنوان نمونۀ آماری، انتخاب و داده‌ها ازطریق پرسشنامۀ سبک رهبری (لوتانز)؛ جو روانشناختی (کویز و دکوتیز) و خوش‌بینی سازمانی (اسمیت، کاپوتی و کریتن دند) جمع‌آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان دادند رابطۀ مستقیم سبک رهبری رابطه‌مدار با خوش‌بینی سازمانی معنی‌دار نیست؛ در حالی که بین جو روانشناختی و خوش‌بینی سازمان رابطۀ مثبت و معنی داری وجود داشت. همچنین فرضیۀ اصلی تایید شد و نتایج نشان دادند (53/. ) اثر کل سبک رهبری رابطه‌مدار، غیرمستقیم و ازطریق جو روانشناختی تبیین می‌شود؛ بنابراین براساس نتایج حاصل از این پژوهش، می‌توان از سبک رهبری رابطه‌محور برای بهبود جو روانشناختی و خوش‌بینی سازمانی کارکنان و استادان دانشگاه استفاده کرد.