طراحی نظام تعلیم و تربیت اسلامی با تکیه بر روش اجتهادی با رویکرد نظام‌مند

مقاله پیش رو در صدد تبیین ضرورت بهره‌گیری از روش اجتهاد استنتاجی با رویکرد نظام‌مند برای تولید گزاره‌های تربیتی و طراحی نظام تعلیم و تربیت است. سوال اساسی که این مقاله در پی پاسخ به آن می‌باشد چرایی بهره‌گیری از روش استنتاجی با رویکرد نظام‌مند و نحوه کاربست آن است. برای دستیابی به پاسخ از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که علاوه بر بهره‌گیری از روش استظهاری، باید از روش استنتاجی نیز بهره گرفت. بهره‌گیری از روش استنتاجی، ابزار مناسبی برای تولید گزاره‌ها و بسط آموزه‌های تربیتی از منابع دینی است ولی کافی نیست؛ بلکه برای دستیابی به نظام تعلیم و تربیت، باید جهت‌گیری نظام‌مند در تولید گزاره و نظام تعلیم و تربیت نیز مورد توجه قرار گیرد. تاکید بر رویکرد نظام‌مند، رویکردی نوظهور است. به همین دلیل، تلقی‌های مختلفی از آن شکل گرفته و به تبع آن، عکس‌العمل‌های موافق و مخالف چشم‌گیری به دنبال داشته است. به همین دلیل، پیشنهاد می‌شود در کنار تعمیق مبانی نظری این رویکرد، به کار بست عملی آن نیز مبادرت شود تا حدود کارایی و اعتبار آن، به صورت عینی محک بخورد.