وظیفه‌مندی عمومی در تربیت اخلاقی در فقه تربیتی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اعرافی علیرضا ,محمودیان حسین ,شهامت احمد
|
|
منبع
|
مطالعات فقه تربيتي - 1397 - دوره : 5 - شماره : 9 - صفحه:7 -36
|
|
|
|
|
چکیده
|
بخش گسترده‌ای از تعاملات افراد جامعه در ارتباط با یکدیگر شکل می‌گیرد. حاصل این ارتباط‌ها و تعامل روزمره تاثیر و تاثرهای چشمگیری است که به تدریج اثرات خود را در رفتار و شخصیت هر فرد نمایان می‌سازد. بخشی از این تاثیر و تاثرات در حوزه اخلاقیات رخ می‌دهد. با وجود چنین بستر مهمی، آیا افراد جامعه نسبت به تربیت اخلاقی یکدیگر وظیفه‌ای دارند؟ با مراجعه به منابع دینی، برخی ادله را میتوان بر وظیفه‌مندی آحاد جامعه در زمینه تربیت اخلاقی دیگران اقامه کرد. این نوشتار با رویکرد فقهی و استنباط اجتهادی درپی جمع‌آوری و تحلیل این ادله و استخراج حکم فقهیتربیتیِ این مسئله است. برای اثبات وظیفه‌مندی عموم مکلفان در تربیت اخلاقی، پنج دلیل خاص (آیات تزکیه، سیره معصومین، معتبره رسالة الحقوق، روایت اسماعیل و دلیل عقلی) و چهار دلیل عام اقامه شد. این پنج دلیل دارای دلالت تام بر رجحان استحبابی هستند.
|
|
کلیدواژه
|
تربیت، تربیت اخلاقی، عوامل تربیت، عموم مکلفان، فقه، فقه تربیتی
|
|
آدرس
|
حوزه علمیه قم, ایران. جامعه المصطفی العالمیه, ایران, حوزه علمیه قم, ایران, جامعه المصطفی لعالمیه, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ahmadshahamat@chmail.ir
|
|
|
|
|
|
|