تاثیر هشدار در رفع مسئولیت(مربیان) بنابرقاعده‌های اقدام به زیان و تحذیر

مسئولیت افراد در قبال اقدامات بی‌واسطه یا باواسطه خویش، موجب ضامن شمرده شدن عامل زیان است. روشن است که این امر به‌طور طبیعی، سبب نوعی رفتار احتیاط‌آمیز و ترک ورود به عرصه‌های مورد نیاز مثل فعالیت‌های ورزشی است که در ذات آن اقدامات پُرخطر وجود دارد. چاره‌اندیشی برای رفع این مشکل، توجه بسیاری از متصدیان و مجریان را به خود جلب نموده است. از عوامل موثر در رفع مسئولیت از عامل زیان، هشدار می‌باشد. این مقاله درصدد بررسی فقهی و حقوقی این مسئله است که در میان قواعد فقهی برای رفع مسئولیت از عامل زیان به چه قاعده‌ای می‌توان استناد نمود و به‌صورت کلی، حدود و قلمرو و حکم فقهی مستفاد از آن چیست؟در پاسخ به این پرسش‌ها به‌اختصار می‌توان چنین گفت که از نگاه فقه و حقوق قاعده تحذیر قابل استناد برای رفع مسئولیت افراد در فعالیت‌های تربیتی، ورزشی، پزشکی و... است. جریان این قاعده شرایطی از جمله اعلام و انجام هشدارهای لازم و... دارد. درصورتی‌که شخصی با آگاهی از هشدارهای لازم و کافی اقدام به شرکت در مسابقات و عملیات ورزشی کند و از این ناحیه متحمل خساراتی گردد، اصل برائت ذمه حاکم بر ادله اثبات مسئولیت و رافع آن است و لذا هیچ‌گونه مسئولیت (مدنی یا کیفری) متوجه عامل غیر نمی‌باشد؛ بلکه خودش ضامن است.

The Effect of Warning in Relieving Liability (of Educators) according to the Rules of Actions Involving Harm and Warning

The responsibility of individuals for their direct or indirect actions makes them liable for the thing leading to a loss. Obviously, this naturally leads to a kind of cautious approach and staying away from essential areas such as sports activities, which are inherently risky actions. Finding a solution to this problem has attracted the attention of many managers, CEOs and executives in charge. One of the effective factors in relieving liability from the cause of loss is prewarning. The present article seeks to study this issue from juridical and legal perspectives. It responds to a number of questions including the following: Among the jurisprudential rules which relieve liability from the cause of the damage, what rule or maxim can be relied upon? And in general, what are the limits, domain and jurisprudential ruling derived from those rules?In response to these questions, it can be briefly said that from the point of view of jurisprudence and law, the ’warning rule’ can be cited to absolve individuals in educational, sports, medical, etc. activities. The application of this rule has conditions such as announcing and giving necessary warnings, etc. If a person participates in competitions and sports activities and suffers losses in this area despite prior knowledge and warning, the principle of innocence governs and overrules the evidence of proving responsibility. Therefore, no responsibility (civil or criminal) is on the other party, but he himself is responsible.