رفق و مدارا در تربیت عبادی فرزندان

تربیت اسلامی ساحت‌های مختلفی دارد و تربیت عبادی یکی از مهم‌ترین این ساحات است. تربیت عبادی عبارت است از: آموزش عبادات و کیفیت آن‌ها و تلاش برای ایجاد روحیه پرستش و نیایش در متربی به‌گونه‌ای‌که به انجام مناسک و تکالیف عبادی متعهد شود. رفق و مدارا یکی از مباحث مهم تربیتی است. این نوشتار در صدد پاسخ به این سوال می‌باشد که آیا والدین در تربیت عبادی فرزندان رفق و مدارا را رعایت بکنند یا خیر؟ حکم رفق و مدارا از نظر شرع مقدس اسلام در تربیت عبادی وجوبی است یا رجحانی؟ این پژوهش در قالب روش توصیفی، تحلیلی و اجتهادی با محوریت منابع روایی اثبات می‌کند که والدین در تربیت عبادی فرزندان باید رفق و مدارا را رعایت بکند رفق و مدارا در تربیت، بذاته منافاتی با مراتبی از قاطعیت در بعضی از مراحل تربیت ندارد، بلکه اصل اوّلی این است که با وجود ایستادگی و پایبندی به قوانین، نرمش و انعطاف جریان داشته باشد.

Compassion and tolerance in the devotional education of children

Islamic education has different areas and religious education is one of the most important of these areas. Worship training is: teaching worship and its quality and trying to create a spirit of worship and prayer in the teacher so that he commits to perform rituals and duties. Compassion and tolerance is one of the most important educational issues. This article seeks to answer the question of whether parents should observe kindness and tolerance in the upbringing of their children or not. Is the ruling of kindness and tolerance in the view of the holy Shari’a of Islam in religious education obligatory or preferable? This research in the form of descriptive, analytical and ijtihad methods with the focus on narrative sources proves that parents should observe kindness and tolerance in the religious education of their children. Compassion and tolerance in education do not in themselves contradict the degree of determination in some stages of education, but the first principle is that despite standing and adhering to the rules, there should be softness and flexibility.