بازخوانی نظریه علم دینی جوادی آملی در پرتو اندیشه علامه طباطبایی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اسدی محمد رضا ,لواسانی سعید
|
|
منبع
|
پژوهشهاي معرفت شناختي - 1395 - دوره : 0 - شماره : 12 - صفحه:25 -47
|
|
چکیده
|
نظریه علم دینی آیت‌الله جوادی آملی یکی از جدی‌ترین نظریات حوزه معرفت و علمی است که در سال‌های اخیر بیان شده است. صرف‌نظر از موافقت یا مخالفت با کل یا بعض اجزای این نظریه، هر کس در این حوزه فعالیت می‌کند ناچار است اطراف و اکناف آن را بررسی و تدقیق کند. نظریه علم دینی هم نقص علم جدید را روشن می‌کند و هم پایه‌های علم دینی را مشخص می‌نماید. این نظریه سه پایه دارد: علم لزوماً مبانی فلسفی دارد، قوام و تمایز علوم به موضوعشان است و عقل از منابع دین و علم دینی است. آنچه مهم است و کمتر به آن توجه شده این نکته است که علی‌رغم نو و بدیع بودن این نظریه، بنیاد و پایه‌های آن ریشه در منظومه فکری علامه طباطبایی دارد. مقاله حاضر درصد تبین این مطلب و روشن کردن تاثیر علامه طباطبایی در نگرش استاد جوادی آملی است. بدین منظور ابتدا سه پایه نظریه مذکور تقریر می‌شود، سپس نسبت آن با مکتب فلسفی علامه سنجیده می‌شود اما نقد آن، جز در یک مورد، به نوشتاری دیگر واگذار می‌گردد.
|
|
کلیدواژه
|
علم دینی، فلسفه الهی، عقل، موضوع علوم، نقد علم جدید، جوادی آملی، علامه طباطبایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, گروه فلسفه, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|