معرفت شناسی فضیلت، بازگشتی به گذشته و جهشی به سوی آینده

معرفت شناسی معاصر تحت تاثیر علم گرایی حاکم بر فلسفه تحلیلی قرن بیستم، رویکردی یکسره مکانیستی به معرفت را اتخاذکرده و تمامی وجوه غیرمعرفتی را از معرفت شناسی زدوده است. این رویکرد باعث نوعی رکود در معرفت شناسی معاصر شده است. اما در سال های اخیر از بطن همین معرفت شناسی، رویکردی جدید روییده است که جریان غالب را برنمی تابد و با الهام از معرفت شناسان گذشته، معتقد است نقش عوامل روانی غیرمعرفتی فاعل شناسا را نمی توان در حصول معرفت نادیده گرفت. دو تن از چهره های برجسته این نظریه که «معرفت شناسی فضیلت» نامیده می شود، عبارتند از ارنست سوزا و لیندا زاگزبسکی. آنها معرفت را محصول کارکرد درست قوایی در فاعل شناسا می دانند که همگی شاید قوای معرفتی، به معنای رایج، تلقی نشوند. آنها شروط معرفت را نه در باور بلکه در فاعل شناسا و عامل شناخت می‌جویند. در این مقاله ضمن تمرکز بر تاکید معرفت شناسی فضیلت بر نقش عوامل غیرمعرفتی در حصول معرفت، نشان داده شده است که این مولفه می تواند افق های جدیدی را در معرفت شناسی معاصر بگشاید و آن را از رکود فعلی خارج کند.

Epistemology of virtue, recursion to the past and mutation towards the future

Contemporary epistemology has been influenced by scientism which dominates the analytical philosophy during twentieth century, and considered the knowledge by pure mechanical approach leading to remove noncognitional aspects from contemporary epistemology. Accordingly, it comes to the kind of depression in the contemporary epistemology. Recently, new approach has grown within that epistemology which cannot stand the dominated process and by inspiring the earlier epistemologists, cannot take the role of noncognitive psychological agents into consideration in the subjectiveness acquiring the knowledge. Ernest Susa and Linda Zagzebski are two outstanding figures belong to the epistemology of virtue. They introduce the episteme as a result of correct function of faculties in the subject that all of them are not directly the epistemological faculties in their own general senses. Therefore, they look for the condition of episteme not in the belief, but in the subject and cognitive agent. This article, in addition to concentrate on the insisting of epistemology of virtue on the role of noncognitional agents in obtaining the episteme, has shown that this factor can open the new approach in contemporary epistemology and take it out of the current recession.