محافظه‌کاری پدیداری در توجیه معرفتی

یکی از مهمترین دیدگاه‌های توجیه معرفتی در معرفت‌شناسی معاصر، دیدگاه محافظه‌کاری پدیداری است. بنابر این دیدگاه در توجیه، اگر به نظر شناسا برسد که یک گزاره صادق است، آنگاه وی در بادی نظر در باور به آن گزاره موجه است؛ از این رو، بنابر معتقدین به این دیدگاه در توجیه، اگر به نظرم صادق برسد که امروز واکسن کووید-19 زدم، من واجد توجیه برای باور به این گزاره که «امروز واکسن کووید-19 زدم» هستم. معتقدین به دیدگاه محافظه‌کاری پدیداری مدعی اند که این دیدگاه نظریه‌ی کاملی در توجیه معرفتی است و نتایج شهودی درستی در اقسام مختلف باور نیز در اختیار می‌گذارد. در این مقاله به تبیین، تقریر و ارزیابیِ این دیدگاه در توجیه معرفتی می‌پردازیم. نخست دیدگاه‌های مختلف در چیستی «به‌ نظر رسیدن» را بیان و ارزیابی می‌کنیم و سپس تقریری از دیدگاه محافظه‌کاری پدیداری را ارائه خواهیم داد. در ضمنِ تقریر و سنجشِ مشکلات این دیدگاه، به این نتیجه می‌رسیم که این دیدگاه نه شرط لازم برای توجیه است و نه شرط کافی؛ از این رو، می‌توانیم مدعی شویم که این دیدگاه نمی‌تواند دیدگاهِ قابل قبولی برای توجیهِ معرفتیِ باورهای شناسا تلقی شود.