شهیدصدر و عقل گرایی

عقل‌گرایی در تقابل با تجربه‌گرایی، به معنای اعتقاد به معارف و قضایای پیشینی است. شهید صدر در دو کتاب فلسفتنا و الاسس المنطقیه للاستقراء تحلیل دقیقی از دیدگاه‌های معرفت‌شناختی بهخصوص در زمینه نزاع عقل‌گراییتجربه‌گرایی به عمل آورده است. ایشان مکتب معرفت‌شناختی خود را به عنوان مکتب ذاتی معرفی می‌کند که در اعتقاد به معارف پیشینی همسو با عقل‌گرایان بوده و قائل به فطری بودن اصل امتناع تناقض است، همچنین احکام ریاضی را با دیدگاهی رئالیستی و مبتنی بر نظریه انتزاع بدیهی و فطری می‌داند؛ اما در بحث از علیت، با بیان تمایز علیت عقلی و تجربی حکم بر محتمل دانستن علیت به مفهوم عقلی کرده و همچنین بدیهی بودن اصل اولیه استقراء یا همان اصل عدم مداومت تکرار را نمی‌پذیرد و از عقل‌گرایان ارسطویی فاصله می‌گیرد. با وجود اختلاف شهید صدر در برخی اصول بدیهی و سیر معرفت شناختی با عقل گرایان اما در کل او یک مبناگرای عقلی است.

sadr and rationalism

Rationalism, in contrast to empiricism, means believing in priori knowledge and theorems. Sadr’s two books, our philosophy and logical basis of induction have made a detailed analysis of epistemological perspectives, especially in the context of the rationalismempiricism challenge. Sadr introduces his epistemological doctrine as an inherent doctrine which is agree on belief to priori knowledge with rationalists, and believes the principle of refusal of contradictions priori, he based on realisem and abstraction teory , belives the principles of mathematics are priori too, but about causality, by expressing the distinction between rational and experimental causality, he statement rational causality at least is possible, but he don’t accept the selfexplaining of the priori principle of induction, or the principle of nonrepetition of the accident, and separates himself from the Aristotelian rationalists. Despite the differences between Sadr on some priori principles and epistemological reasoning with the rationalists, Consequently, he is a rational foundationalist.