عیار منطق سهروردی

پرسش اساسی پژوهش این است که آیا فقط نام اصطلاحات در منطق سهروردی با منطق مشاء فرق دارد یا او دیدگاههای متفاوت با مشاء نیز داشته است؟ به عبارت دیگر نوآوری‌های شیخ اشراق در منطق چیست؟ منطق معرفی شده شیخ اشراق ساده‌تر است؛ چراکه او از جمله دانشمندانی است که در منطق نگاری، از نظام دوبخشی ابن سینا تبعیت نموده است. بررسی نظام فکری سهروردی از جمله اندیشه‌های منطقی او که تاکنون به طریقی نظام یافته بررسی نشده است، رهیافتی برای رسیدن به این هدف است. با روشی عقلی تحلیلی در منطق سهروردی می توان گفت که او سعی داشته تا با نگرش خاص خود به بازسازی نظام منطق ارسطو اقدام کند. او بر منطق اشکالاتی وارد کرده که می‌توان به اشکال بر نظریه تعریف ارسطوئی، عکس، کیفیت و کمیت قضایا، قیاس ارسطوئی و اشکال چهارگانه آن اشاره کرد. در این منطق بیشتر سعی شده تا به کلیات پرداخته شود؛ وی برخی قسمتهای منطق ارسطوئی مانند کلیات خمس و مقولات را از دایره منطق خارج دانسته است. در باب مغالطات نیز نظر وی این است که باید با دیدی کاربردی به آنها نگریست و دایره آن را به مباحث فلسفی می‌کشاند. درنهایت می‌توان گفت منطقی که سهروردی پیشنهاد کرده تنها در نظام فلسفی وی معنا دارد. در منطق اسلامی، اکثر منطق‌دانان به همان منطق ارسطویی بسنده کرده و به منطق اشراق توجه کمتری شده است، در حالی که طبق نظر سهروردی شناخت کامل فلسفه اشراق منوط به شناخت منطق اشراقی است.

Critical reading of Suhrawardi`s logic

Descartes’ theory of knowledge is based on the existence of innate ideas, to counter the wave of skepticism in his time. However, these ideas have certain ambiguities regarding their existential quantity and quality as well as the criteria for their identification, therefore the theory is considered by some to lack integrity. Knowledge by Presence is an innovation of Muslim Philosophers. It has attracted much attention from them since the time of AlFarabi until the present and its characteristics and examples have been examined in numerous works. A contemporary thinker has gone so far as to name it the foundation of all human knowledge. Since Knowledge by Presence has not been heeded by Western philosophers, there is no mention of it in any of their works, including Descartes. This paper seeks to prove that first, Knowledge by Presence has played a significant part in the formation of Descartes’ Epistemology although he may not have been aware of it; second, his innate ideas can be considered equivalents to the examples of Knowledge by Presence and third, the ambiguities of Descartes’ theory can be resolved by applying his innate ideas to the examples of Knowledge by Presence.