تبیین نظری حُب در اندیشۀ اخلاقی ابن‌مسکویه و ابن‌حزم
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سلیمی نوه اصغر ,پوررضاقلی مریم
|
|
منبع
|
پژوهشنامه مذاهب اسلامي - 1396 - دوره : 4 - شماره : 8 - صفحه:63 -83
|
|
چکیده
|
یکی از روش‌های بسیار مفید و موثر تربیت، نزد مربیان تعلیم و تربیت و اندیشمندان مسلمان، محبت و مهرورزی است. ابن‌مسکویه و ابن‌حزم دو اندیشمند هم‌عصر قرن چهارم هجری، در فلسفه تعلیم و تربیت خود با نگاهی روان‌شناختی ماهیت، انواع، مراتب و مولفه‌های مربوط به محبت را تحلیل کرده‌اند. در اندیشه اخلاقی ابن‌مسکویه، اصل محبت عنوان عامی برای بیان استعداد ذاتی بشر در ارتباط و همبستگی معرفی شده است. دوستی، رنگ اجتماعی دارد و از فروع عدالت و برتر از آن شمرده می‌شود. هر دو اندیشمند با اینکه قائل به مراتب و انواع گوناگون محبت و حالات نفسانی محب هستند اما تفاوت‌هایی نیز در این بحث دارند؛ از جمله اینکه ابن‌مسکویه از برترین مرتبۀ محبت با عنوان «عشق» یاد کرده که مخصوص خداوند و حاصل افاضه و القای الاهی است. اما ابن‌حزم برترین محبت را اگرچه با عنوان «عشق» یاد کرده که با مرگ فنا می‌پذیرد، اما آن را «این‌سویی» و از نوع محبت محبت‌کنندگان در راه خدای متعال می‌داند. به عبارت دیگر، عشق نزد ابن‌مسکویه «آن‌سویی» است، اما نزد ابن‌حزم «این‌سویی».
|
|
کلیدواژه
|
محبت، مهرورزی، عشق، تعلیم و تربیت، ابن‌مسکویه، ابن‌حزم
|
|
آدرس
|
دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان, گروه فلسفه و کلام اسلامی, ایران, دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان, گروه فلسفه و کلام اسلامی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
poorrezagholi@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|