مذهب تشیع و تقریب مذاهب اسلامی در دوره عادل‌شاهیان

عادل‌شاهیان حکومتی شیعه‌مذهب بود که هم‌زمان با تاسیس حکومت صفوی، به‌ عنوان حکومتی محلی در دکن تاسیس شد. موسس این حکومت، مذهب شیعه را به ‌عنوان مذهب رسمی قلمرو خود اعلام کرد. از آنجا که مسلمانان قلمرو عادل‌شاه اغلب از اهل سنت بودند، عادل‌شاه پس از اعلام مذهب تشیع به‌ عنوان مذهب رسمی حکومتش، رفتارهای مسالمت‌آمیزی در مقابل اهل سنت به کار گرفت. در دوره جانشینان یوسف عادل‌شاه، متاثر از جریان‌های سیاسی موجود، از مذاهب مختلف اسلامی حمایت می‌شد. در این پژوهش با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای، حمایت شاهان این سلسله از مذاهب مختلف اسلامی و راهکارهای عادل‌شاهیان در جهت ایجاد وحدت بین اهل سنت و شیعه و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز این دو گروه مسلمان در قلمرو عادل‌شاهیان و همچنین پیامدهای این سیاست‌ها در زندگی سیاسی‌اجتماعی مسلمانان از مذاهب مختلف در این دوره بررسی می‌شود. اتخاذ چنین سیاست‌هایی باعث شد شیعه و اهل سنت در قلمرو عادل‌شاهیان به‌خوبی در کنار یکدیگر زندگی کنند. رقابت‌های بین این دو گروه مذهبی بیشتر متاثر از اوضاع و احوال سیاسی موجود بود نه رقابت‌های مذهبی.

Shiism and Approximation of Islamic Denominations in the Period of Adil Shahi Dynasty

Adil Shahi was a Shiite religious government that was established as a local government in Deccan at the same time as the establishment of the Safavid government. The founder of this government declared the Shiite religion as the official religion of his territory. Since the Muslims of Adil Shah’s dominion were mostly Sunnis, Adil Shah adopted peaceful attitudes towards them after declaring Shiism as the official religion of his government. During the reign of Yusof Adil Shah’s successors, various Islamic denominations were supported due to the existing political currents. In this study, using library sources, the support of the kings of this dynasty of different Islamic denominations, their strategies to create unity between Sunnis and Shiites, the peaceful coexistence of these two Muslim sects in the dominion of the Adil Shahs and the consequences of these policies in the political and social life of Muslims of different denominations in Adil Shahi period are examined. The adoption of such policies allowed the Shiites and the Sunnis to live well together in the realm of Adil Shahs. The rivalries between the two religious sects were more influenced by the current political situation than religious competitions.