امامت در آیه مباهله از دیدگاه امامیه و اشاعره
|
|
|
|
|
نویسنده
|
معینی فر محمد ,داودی لیلاسادات
|
منبع
|
پژوهشنامه مذاهب اسلامي - 1397 - دوره : 5 - شماره : 10 - صفحه:141 -157
|
چکیده
|
آیه مباهله یکی از مهمترین آیات قرآنی است. این آیه که درباره مباهله مسلمانان با مسیحیان نجران است، هم حقانیت پیامبر(ص) را ثابت و هم رفعت، مقام و علو درجه اهل بیت را بیان مىکند. به همین دلیل علما و مفسران بسیاری از مذاهب مختلف اسلامی درباره این آیه بحث کردهاند. با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله آیه مباهله به روش توصیفی تحلیلی از دیدگاه امامیه و اشاعره بررسی شده است. از مهمترین یافتههای این تحقیق این است که اشاعره و امامیه بر حضور حسنین، حضرت فاطمه و علی(ع) در مباهله و دلالت «ابنائنا» بر حسنین و «نسائنا» بر فاطمه زهرا(س) اذعان دارند. همچنین امامیه و بیشتر علمای اشعری مصداق «انفسنا» را علی(ع) میدانند؛ ولی بعضی از اشاعره آن را سبب افضلیت ایشان نمیدانند و در مورد افضلیت امام دو دسته شدهاند: 1. تقدیم در خلافت، تقدم در فضیلت است؛ زیرا تقدیم مفضول بر افضل محال است و 2. تقدم در خلافت دلیل بر افضلیت نیست. گروه دوم مجبور شدهاند که قائل به جواز تقدیم مفضول بر فاضل شوند و دلایلی برای آن ذکر کنند که هیچیک از دلایلشان تمام نیست.
|
کلیدواژه
|
آیه مباهله، امامت، شیعه امامیه، اشاعره
|
آدرس
|
دانشگاه ادیان و مذاهب, گروه مذاهب کلامی, ایران, مرکز تخصصی آموزش عالی فاطمه الزهرا(س) اصفهان, ایران
|
پست الکترونیکی
|
sadatdavodi@gmail.com
|
|
|
|
|