اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه‏کننده به مراکز مشاوره

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه‏کننده به مراکز مشاوره به‌روش نیمه‌ْآزمایشی و با طرح پیش‏آزمون پس‏آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر اراک به‌علت تعارضات زناشویی بود که تعداد 30  نفر از ایشان به‌روش نمونه‏گیری در دسترس برای ورود به پژوهش انتخاب و به‌روش تصادفی در گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. اطلاعات متغیر‌ها بااستفاده از پرسش‌نامه سرخوردگی زناشویی کایزر و تعارضات زناشویی ثنایی در مرحله قبل و بعد از مداخله جمع‌آوری شد و داده‏‌ها بااستفاده از تحلیل کوواریانس، ارزیابی و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سرخوردگی زناشویی و تعارضات زناشویی در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی‏داری وجود دارد و صمیمت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی به‌طور معناداری بر سرخوردگی زناشویی و تعارضات زناشویی موثر است. براین‌اساس، می‏توان گفت که صمیمیت‌درمانی با تاکید برخودشناسی،‌‌ مهارت‌‌‌های ارتباطی کلامی و غیرکلامی،‌‌ آشنایی زوجین با تکالیف نسبت به یکدیگر،‌‌ توجه به رعایت حریم خانواده، اهمیت روابط جنسی و ارایه راهکار‌‌های مبتنی بر رویکرد اسلامی، روشی موثر و اثربخش برای کاهش سرخوردگی و تعارضات زناشویی است.

The Effectiveness of the Treatment of Intimacy Based on an Islamic Approach on Marital Disillusionment and Conflicts of Women Referring to Counseling Centers

The present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of the treatment of intimacy based on an Islamic approach on marital disillusionment and conflicts of women referring to counseling centers with a quasi-experimental method and pretest-posttest design with a control group. The population included the women referring to counseling centers in the city of Arak, because of having marital conflicts, and 30 women were selected by the convenience sampling and were randomly placed in the test and control groups (15 women in each group). The data of variables were collected with Kayser’s marital disillusionment questionnaire and Thanaei’s marital conflicts questionnaire, before and after the intervention. They were analyzed by the analysis of covariance. According to the results, there is a significant difference between marital disillusionment and marital conflicts in the two groups of test and control, and the treatment of intimacy based on an Islamic approach significantly influences marital disillusionment and conflicts. Therefore, it can be said that the followings are the effective ways to decrease marital disillusionment and conflicts: the treatment of intimacy based on self-knowledge, verbal and non-verbal communicative skills, couples’ awareness of each other’s duties, observing family privacy, the importance of sexual relationships, and presenting Islamic solutions.