ارائه مدل ساختاری رابطه بین ارتباط والد- فرزند و هویت ایرانی- اسلامی با میانجی‌‌گری عزت نفس در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تبیین ارتباط والد- فرزند و رابطه آن با هویت ایرانی- اسلامی با میانجی‌گری عزت نفس در دانشجویان به‌روش غیرآزمایشی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه‌‌های استان تهران با دامنه سنی 18 تا 25 سال بود که تعداد 262 نفر از ایشان به‌روش نمونه‌گیری دردسترس برای ورود به پژوهش انتخاب شدند. داده‌‌ها با استفاده از پرسش‌نامه محقق ساخته هویت ایرانی- اسلامی‌‌ و پرسش‌نامه‌های استناندارد ارتباط والد- فرزند و عزت‌نفس روزنبرگ جمع‌آوری شد. روایی سازه پرسش‌نامه محقق‌‌ساخته با تحلیل عاملی تاییدی و برازش مدل مفهومی پژوهش با مدل‌‌‌‌یابی معادلات ساختاری و نرم‌‌افزارamos ‌‌بررسی شد. یافته‌‌ها نشان‌دهنده برازش مطلوب الگوی ساختاری با داده‌‌های گردآوری شده بود. همچنین اثر مستقیم ارتباط والد- فرزند و عزت نفس بر هویت ایرانی-اسلامی معنادار بود و عزت نفس، رابطه بین ارتباط ‌‌والد- فرزند و هویت ایرانی-اسلامی را به‌صورت منفی و معنادار میانجی‌‌گری نمود. ارتباط والد- فرزند و عزت نفس 48% از واریانس هویت ایرانی-اسلامی را در دانشجویان تبیین کرد.

Presenting a Structural Model of the Relationship between the Relation of Parent-Child and Iranian-Islamic Identity with the Mediation of Self-Esteem among Students

This correlational study was conducted with the aim of explaining the relationship between the relation of parent-child and Iranian-Islamic identity with the mediation of self-esteem among students with a non-experimental method. The population included 18-25 year old students of the Tehran universities and 262 students were selected by the convenience sampling. The data were collected by a researcher-made questionnaire of Iranian-Islamic identity, a standard questionnaire of the relation of parent-child, and Rosenberg’s self-esteem scale. The construct validity of the researcher-made questionnaire was checked with the confirmatory factor analysis and the fit of the research conceptual model with the structural equation modeling using AMOS software. The findings showed that there is a good fit between the structural model and gathered data. In addition, the relation of parent-child and self-esteem significantly have direct effect on Iranian-Islamic identity, and self-esteem plays a significant and negative role as a mediator of the relationship between the relation of parent-child and Iranian-Islamic identity. The relation of parent-child and self-esteem explain 48% of the variance of Iranian-Islamic identity among the students.