پیش‌بینی رضایت از زندگی بر اساس ساز و کارهای دفاعی و صفات شخصیت دختران نوجوان

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی رضایت از زندگی براساس سازوکارهای دفاعی (دلیل‌تراشی، فرافکنی، انکار، همه‌توانی، ناارزنده‌سازی، گذاربه‌عمل، جسمانی‌سازی‌، خیال‌پردازی اوتیستیک، مجزاسازی، پرخاشگری منفعلانه، جابجایی، فرونشانی، والایش، شوخ‌طبعی، پیش‌بینی، نوع‌دوستی کاذب، تشکل واکنشی، عقلانی‌سازی و ابطال) و صفات شخصیت (روان‌رنجوری، برون‌گرایی، انعطاف‌پذیری، سازگاری و مسئولیت‌پذیری) به‌روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر قم بود. گروه نمونه به تعداد 377 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های سبک‌های دفاعی، ویژگی‌های شخصیتی و رضایت از زندگی جمع‌آوری و با استفاده از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج نشان داد که از میان سازوکارهای دفاعی، سه دفاع پیش‌بینی، انکار و مجزاسازی و از میان صفات شخصیت، دو صفت روان‌رنجورخویی و برون‌گرایی توانایی پیش‌بینی رضایت از زندگی را داشت، اما متغیرهای انعطاف‌پذیری، مسئولیت‌پذیری و دلپذیر بودن و سایر سازوکارهای دفاعی پیش‌بینی رضایت از زندگی را نداشت. بنابراین، می‌توان با برنامه‌ریزی و آموزش‌های صحیح در مورد صفات شخصیت و سازوکارهای دفاعی، سطح رضایت از زندگی دختران نوجوان را ارتقا داد.

The Balance of Husband’s and Wife’s Rights in the Field of Divorce Based on the Family Protection Law of 2012 and the Proposed Single Article of 2019

Political participation is one of the pillars of democracy and it is used as an indicator for measuring the level of people’s governance in determining their political destiny. This descriptivecorrelational study was conducted with the aim of investigating the quantitative and qualitative changes which have been taken place in women’s political participation after the victory of the Islamic revolution and its effective factors among the women aged over 17 in the city of Tehran; thus, 400 women were selected as the sample by the simple random sampling and they responded to a researchermade questionnaire about the indicators of women’s political participation. The analyses showed that women’s political participation is high in elections (as the voters), but it is moderate in some cases such as membership in political parties. The victory of the Islamic revolution has increased women’s political participation by four following variables: the increase of social trust, the formation of Islamicrevolutionary identity, the reinforcement of the obligatory dimension of political participation, the development of women’s education at different levels which has been accompanied by an increase in their awareness of their rights and duties, and the change of political structure and the governance of a religious democracy system which has provided a ground for women’s political participation by establishing election institutions.