میانجی گری عزت نفس در رابطه جهت‌گیری مذهبی و رضایت از زندگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای عزت نفس در رابطه جهت‌گیری مذهبی و رضایت از زندگی به روش پیمایشی توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانشجویان و طلاب شهر قم بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 674 دانشجو و طلبه برای گروه نمونه انتخاب شدند که به پرسش‌نامه‌های عزت نفس روزنبرگ، مقیاس تجدید نظر شده جهت‌گیری مذهبی هیل و مقیاس رضایت از زندگی دینر پاسخ دادند. نتایج به دست آمده نشان داد که رضایت از زندگی با عزت نفس و جهت‌‌گیری مذهبی درونی، بیرونی فردی و بیرونی اجتماعی  و کل رابطه مثبت معنادار دارد. یافته‌های پژوهش همچنین نشان داد که عزت نفس، رابطه جهت‌گیری مذهبی کل با رضایت از زندگی را به طور کامل واسطه‌گری می‌کند. با توجه به یافته‌های این پژوهش پیشنهاد می‌شود که برای افزایش رضایت از زندگی دانشجویان و طلاب، به تقویت آن دسته از باورهای مذهبی که سبب افزایش عزت نفس افراد می‌شود، تاکید گردد.